Στις 24 Μάιου ολοκληρώθηκαν οι εκλογές ανάδειξης του νέου
πρυτανικού σχήματος (1 πρύτανης, 3 Αντιπρυτάνεις) στην Γεωπονική. Πριν συνεχίσουμε ξεκαθαρίζουμε πως καμία
αυταπάτη δεν τρέφουμε για την οποιαδήποτε πρυτανική αρχή. Ξέρουμε ότι ανεξαρτήτως προσώπων η πολιτική που
ακολουθεί κάθε Πρυτανεία και οι κατευθύνσεις που προωθεί δεν αλλάζουν,
τουλάχιστον όσον αφορά τα κεντρικά χαρακτηριστικά τους. Η θέση του
(αντί)πρύτανη εξαρτάται, ως επί το πλείστον, από το πολιτικό και θεσμικό
πλαίσιο διαχείρισης καταστάσεων όπως αυτό ορίζεται από την εθνική και ευρωπαϊκή
νομοθεσία (Ε.Ε.). Συνεπώς για μας, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί πρυτάνεις,
καθώς υπό μία έννοια “δεσμεύονται” καθολικά για συνέχιση των ασκούμενων
εκπαιδευτικών πολιτικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σύμπλευση των
διάφορων υποψηφίων όσον αφορά τους “προεκλογικούς στόχους”. Οι λογικές σύνδεσης
επιχειρήσεων – πανεπιστημίων, επιχειρηματικότητας – καινοτομίας –
ανταγωνιστικότητας αποτέλεσαν για ακόμα μία φορά κοινό σημείο αναφοράς. Όλα τα
παραπάνω εξηγούνται καθώς σαν κατευθυντήρια γραμμή για τη παιδεία για το
ελληνικό κράτος αλλά και συνολικά για τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. (βλ. Γαλλία) το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο πρέπει να
σταματήσει να υπάρχει και να αντικατασταθεί από ένα, αυτοχρηματοδοτούμενο
και πλήρως εναρμονισμένο με την αγορά πανεπιστήμιο. Ήδη αυτό περιγράφεται από
το νόμο Γαβρόγλου μέσω της λογικής της διάσπασης τμημάτων που όπως είδαμε να
προσπαθεί να εφαρμοστεί και στην Γεωπονική αλλά και της συγχώνευσης τμημάτων
όπως είδαμε στα ΤΕΙ. Προωθείται ένα πανεπιστήμιο της ανταποδοτικής λογικής στα
μεταπτυχιακά που επιβάλει την επιβολή «τελών φοίτησης» (δίδακτρα) μέσω της
έρευνας και της δουλειάς που θα παράγουμε, ενώ διασπά ακόμα περισσότερο την
παρεχόμενη γνώση μέσω των νέων πιο εξειδικευμένων προγραμμάτων σπουδών. Παρότι
όμως, πολιτική μας εκτίμηση είναι πως όποιος και να κάθεται στη καρέκλα του
πρύτανη ο πυρήνας της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης θα είναι ίδιος. Δεν μπορούμε
να παραγνωρίσουμε τα αποτελέσματα των φετινών πρυτανικών εκλογών καθώς
διαμορφώνουν μια νέα κατάσταση εντός της σχολής. Το βασικότερο είναι
προφανώς το ίδιο το αποτέλεσμα. Οι δύο υποψήφιοι που έφτασαν στον
δεύτερο γύρο αποτελούν το πιο μαύρο κομμάτι του καθηγητικού στρώματος.
1) Εντοπίζονται εδώ και χρόνια στην πρώτη
γραμμή υπασπιστών της πιο σκληρής νεοφιλελεύθερης λογικής για τη δημόσια
εκπαίδευση. Εμφανίζονται σαν υπερασπιστές των συμφερόντων των τμημάτων
Βιοτεχνολογίας (ο εκλεγμένος πρύτανης) και Τροφίμων (ο έτερος του δευτέρου
γύρου) προωθώντας επί της ουσίας τη σύγκρουση με άλλα τμήματα της σχολής,
αντίστοιχα ΤΕΙ κλπ, λογική
αντιπαραθετική για τα κοινά συμφέροντα της πληττόμενης πλειοψηφίας των φοιτητών
και τον ενιαίο γεωπονικό χαρακτήρα, δημιουργώντας έτσι πρόσφορο πεδίο για τον
κοινωνικό ανταγωνισμό μεταξύ των φοιτητών.
2) Επί πλέον αποτελούν
τη καρδιά της διευρυμένης επιχειρηματικής λειτουργίας του πανεπιστημίου με
ανελέητα ΠΑΡΕ (τζάμπα δουλειά φοιτητών και έρευνα) – ΔΩΣΕ (λεφτά και εξοπλισμό
στο εργαστήριό μου).
3) Συνεπώς προωθούν
σθεναρά, ακόμα και στα λόγια, την μετατροπή της δημόσιας – δωρεάν
παιδείας σε εργοστάσιο παραγωγής φθηνών, ευέλικτων, πειθήνιων εργαζομένων,
έτοιμων να θυσιαστούν στο βωμό της ιδιωτικής κερδοφορίας.
4) Αποτελούν τη πιο
σκληρή φωνή της νεοφιλελεύθερης λογικής για τα πανεπιστήμια. Κατάργηση του
ασύλου, καμία διεξαγωγή γενικής συνέλευσης, ΜΑΤ μέσα για εκκένωση καταλήψεων,
φοιτητές – στρατιωτάκι κ.ο.κ.
Για του λόγου το αληθές,
ορισμένα ιστορικά παραδείγματα δείχνουν με τον πιο κατάφωρο τρόπο το τι
πραγματικά έρχεται και το με ποιους καλούμαστε να τα βάλουμε. Οι δύο υποψήφιοι
που έφτασαν ως τον δεύτερο γύρο ήταν αυτοί (παρέα με κάποιους ακόμα) που
έδρασαν καταλυτικά για την αλλαγή του προγράμματος σπουδών σε Ε.Τ.Τ. και Γ.Β..
Ήταν αυτοί που υποσχέθηκαν σε φοιτητές του τότε 1ου έτος, έναντι στήριξης, πως
οι αλλαγές αυτές θα εφαρμόζονταν και για εκείνους και θα σήμαιναν ποιοτικότερο
πρόγραμμα σπουδών με μειωμένο όγκο μαθημάτων κ.ο.κ.. Η πραγματικότητα; Κάποιες αλλαγές
που πέρασαν, εφαρμόστηκαν για την επόμενη χρονιά, το πρόγραμμα σπουδών έγινε
πιο εξειδικευμένο όχι πιο ποιοτικό και ο
αριθμός μαθημάτων ουδέποτε μειώθηκε αισθητά. Την προηγούμενη από αυτή χρονιά
μάλιστα και ενώ η σχολή βρισκόταν υπό κατάληψη, οι ίδιοι είχαν υπογράψει
ψήφισμα που καλούσε τον τότε πρύτανη να προβεί σε κάθε “νόμιμη διαδικασία” για
το άνοιγμα της σχολής. Δηλαδή να καλέσει την αστυνομία για την εκκένωση της.
Παρόμοια κατάσταση
επικρατεί και στους εκλεγμένους αντιπρυτάνεις. Η μετάλλαξη του πανεπιστημίου
αποτελεί στρατηγικό στόχο του εγχώριου-διεθνούς κεφαλαίου για την άνοδο της
κερδοφορίας του, η νέα πρυτανεία σε
καμία περίπτωση δεν θα συγκρουστεί με τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Άλλωστε δεν
είναι προς το συμφέρον της. Η μετατροπή του φοιτητή σε εργάτη εργαζόμενο
γνώσης διαφορετικών ταχυτήτων, «καινοτόμο», «επιχειρηματικό», «παραγωγικό»,
«ανταγωνιστικό», «ευέλικτο» και πειθήνιο σωματικά και ιδεολογικά, για τις ανάγκες του
κεφαλαίου. Η άντληση κέρδους από φοιτητές-μεταπτυχιακούς-πρακτικάριους εντός
πανεπιστημίου. Η πλήρης προσαρμογής της γνώσης στις εκάστοτε ανάγκες της
σύγχρονης αγοράς. Η εκχώρηση των υπηρεσιών του πανεπιστημίου (σίτιση, στέγαση,
φύλαξη) σε εργολάβους. Είναι στοιχεία που ακόμα και στο δημόσιο λόγο αποτελούν
θετικές κατευθύνσεις για το νέο πρυτανικό σχήμα. Η νέα πρυτανεία, θα αποτελεί
μια πιο γνήσια και επιθετική φωνή της επιχειρηματικοποίησης της σχολής. Παρότι
αναμφισβήτητα και ο προηγούμενος πρύτανης ευθυγραμμίστηκε πλήρως με αυτές τις
κατευθύνσεις παρά την υποτιθέμενα αντίθετη θέση του, το νέο πρυτανικό σχήμα
δημιουργεί ένα ακόμα πιο εκρηκτικό έδαφος πάνω στο οποίο πατάει η σχολή. Τα
ζήτημα της διάσπασης, των απλήρωτων (ή με μισθούς – χαρτζιλίκι) πρακτικών, του
ορίου δήλωσης μαθημάτων στις εξεταστικές δεν πρόκειται να χαριστούν από κανέναν
πρύτανη. Η απάντηση του φοιτητικού συλλόγου βρίσκεται στο συλλογικό δρόμο του
αγώνα για τη σύγκρουση με τις κατευθύνσεις του επιχειρηματικού πανεπιστημίου
και τη σκιαγράφηση των σύγχρονων αναγκών μας. Η νέα πρυτανεία θα προσπαθήσει να
παγιώσει μια νέα ομαλότητα, κατά την οποία, ο κερδισμένος θα είναι τα ιδιωτικά
συμφέροντα και ο χαμένος τα μορφωτικά, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα της
πλειοψηφίας των φοιτητών.
ΛΟΓΑΡΙΑΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ....ΝΑ
ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ
