Οι φοιτητικές εκλογές πλησιάζουν και αποτελούν αφορμή όπως κάθε χρόνο για την έναρξη συζητήσεων σχετικά με το πόσο χρήσιμες είναι οι φοιτητικές παρατάξεις μέσα στις σχολές, πόσο υπονομεύουν και αναστέλλουν την αποτελεσματική λειτουργία των τμημάτων και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι λύση αποτελεί η στάση αδιαφορίας και άρα η αποχή από τις κάλπες. Αυτή είναι η κατάσταση που τα τελευταία χρόνια αποτυπώνεται στα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές των Φοιτητικών Συλλόγων της χώρας μας και που καθένας εύκολα διαπιστώνει στη σχολή του ξεχωριστά.
Πόσο εύκολη είναι η επιλογή της αποχής;
Πολύ. Και βολική. Γιατί μας συνήθισαν να θεωρούμε δεδομένο το "άσχημο" που ζούμε κάθε μέρα και ουτοπικό το αυτονόητο. Γιατί είναι εύκολο να γυρνάμε την πλάτη σε ό,τι δεν μας αρέσει, αλλά δύσκολο να βουτάμε οι ίδιοι στα βαθιά και να παλεύουμε. Να προσπαθούμε οι ίδιοι για εκείνα που η μορφή τους χρειάζεται βελτίωση, και όχι να αναθέτουμε υποχρεώσεις και να προσάπτουμε ευθύνες στους άλλους.
Λειτουργεί καλά το Πανεπιστήμιο και ο Φοιτητικός μου Σύλλογος;
Όχι. Τα πανεπιστήμια υποχρηματοδοτούνται με αποτέλεσμα να γίνονται περικοπές στην φοιτητική μέριμνα (συγγράμματα, σίτιση, στέγαση) και συνεχώς νόμοι-καταπέλτες ψηφίζονται από τους πολιτικούς δυνάστες μας (ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΔΝΤ) με τον έναν να υπονομεύει το Πανεπιστήμιο περισσότερο από τον άλλον. Οι διαγραφές των φοιτητών είναι γεγονός, η ΜΗ-δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση επίσης. Η θέρμανση ανύπαρκτη. Τα δίδακτρα προ των πυλών. Το ίδιο και τα εκφυλισμένα πτυχία.
Το κλίμα ηττοπαθές. Οι νέοι άνθρωποι απογοητευμένοι, απομακρύνονται από τους φοιτητικούς συλλόγους και παύουν να αισθάνονται τους εαυτούς τους ως μέρος του συνόλου που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση, αν το επιθυμεί.
Γιατί, λοιπόν, ΟΦΕΙΛΩ να ψηφίσω στις εκλογές;
Γιατί, ο καθένας έχει μερίδιο ευθύνης όταν σιωπά. Όταν αφήνει άλλους να αποφασίζουν για κείνον, όταν ετεροπροσδιορίζεται. Όταν γυρίζει την πλάτη και αποδέχεται την ήττα του και ενστερνίζεται την άποψη ότι η αποχή είναι για τους ξύπνιους και οι υπόλοιποι που βλέπουν την δυνατότητα για κάτι καλύτερο είναι χαζοί.
Γιατί, η αποχή είναι συνενοχή και η απουσία πολιτικής άποψης, επί της ουσίας είναι πολιτική στάση που υπονομεύει το συμφέρον των φοιτητών και βολεύει τους φοιτητοπατέρες των συμφερόντων και των δωρεάν σημειώσεων (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ).
Γιατί, οι εκλογές θα έπρεπε να είναι διαδικασία πολιτική και αναμέτρηση αντιλήψεων και όχι καφέδων, γνωριμιών, και κομματικών υποσχέσεων.
Γιατί, ο καθένας μας πρέπει να στηρίξει αυτούς που δείχνουν εμπιστοσύνη στην πρωτοβουλία του ίδιου του κόσμου και στην αμεσοδημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων, αυτούς που πηγαίνουν κόντρα στις κυβερνητικές παρατάξεις μέσα στις σχολές μακριά από λογικές συμβιβασμού και υποταγής, αυτούς που αναγνωρίζουν τα κακώς κείμενα των Φοιτητικών Συλλόγων, αλλά είναι πρόθυμοι να τα αλλάξουν.
Γιατί, αν δεν πάω να ψηφίσω, ενισχύω τις παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και τους επιτρέπω να διαχειρίζονται ανάλογα με τις ορέξεις τους τα όργανα του συλλόγου μου, αφού με τους εκλογικούς μηχανισμούς που συγκροτούν, η αποχή όχι μόνο φθορά δεν προκαλεί αλλά μάλλον ενισχύει σε τελική ανάλυση τις αντιλήψεις τους.
Γιατί, τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να νιώσουμε την ανάγκη να πάμε κόντρα σε λογικές υποταγής και σε κάθε πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον μας, να ενισχύσουμε το φοιτητικό κίνημα και να αναβαθμίσουμε τις διαδικασίες του συλλόγου μας.
Καλούμε, λοιπόν, όλους τους φοιτητές του Συλλόγου μας να αναλογισθούν τις ευθύνες τους μπροστά στις κρίσιμες συνθήκες που βιώνουμε όλοι και να αποφασίσουν να στηρίξουν μία από τις λιγοστές δημοκρατικές διαδικασίες που μας έχουν απομείνει, προκειμένου η νεολαία να βγει μπροστά και πάλι και να επιτάξει τα αιτήματα της κόντρα σε οποιονδήποτε υπονομεύει το μέλλον της.
Προσδοκούμε, μια εκλογική διαδικασία άκρως πολιτική, που θα βάλει στη θέση τους εκείνους που δήθεν νοιάζονται για το καλό του Πανεπιστημίου, αλλά που δεν το διεκδικούν ποτέ, ενώ ταυτόχρονα θα στηρίξει τις δυνάμεις του ΑΝΑΧ που μάχονταν όποτε κρίθηκε αναγκαίο και θα συνεχίσουν να είναι στην πρώτη γραμμή κάθε αγώνα για την κατάκτηση του αυτονόητου.
Πόσο εύκολη είναι η επιλογή της αποχής;
Πολύ. Και βολική. Γιατί μας συνήθισαν να θεωρούμε δεδομένο το "άσχημο" που ζούμε κάθε μέρα και ουτοπικό το αυτονόητο. Γιατί είναι εύκολο να γυρνάμε την πλάτη σε ό,τι δεν μας αρέσει, αλλά δύσκολο να βουτάμε οι ίδιοι στα βαθιά και να παλεύουμε. Να προσπαθούμε οι ίδιοι για εκείνα που η μορφή τους χρειάζεται βελτίωση, και όχι να αναθέτουμε υποχρεώσεις και να προσάπτουμε ευθύνες στους άλλους.
Λειτουργεί καλά το Πανεπιστήμιο και ο Φοιτητικός μου Σύλλογος;
Όχι. Τα πανεπιστήμια υποχρηματοδοτούνται με αποτέλεσμα να γίνονται περικοπές στην φοιτητική μέριμνα (συγγράμματα, σίτιση, στέγαση) και συνεχώς νόμοι-καταπέλτες ψηφίζονται από τους πολιτικούς δυνάστες μας (ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΔΝΤ) με τον έναν να υπονομεύει το Πανεπιστήμιο περισσότερο από τον άλλον. Οι διαγραφές των φοιτητών είναι γεγονός, η ΜΗ-δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση επίσης. Η θέρμανση ανύπαρκτη. Τα δίδακτρα προ των πυλών. Το ίδιο και τα εκφυλισμένα πτυχία.
Το κλίμα ηττοπαθές. Οι νέοι άνθρωποι απογοητευμένοι, απομακρύνονται από τους φοιτητικούς συλλόγους και παύουν να αισθάνονται τους εαυτούς τους ως μέρος του συνόλου που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση, αν το επιθυμεί.
Γιατί, λοιπόν, ΟΦΕΙΛΩ να ψηφίσω στις εκλογές;
Γιατί, ο καθένας έχει μερίδιο ευθύνης όταν σιωπά. Όταν αφήνει άλλους να αποφασίζουν για κείνον, όταν ετεροπροσδιορίζεται. Όταν γυρίζει την πλάτη και αποδέχεται την ήττα του και ενστερνίζεται την άποψη ότι η αποχή είναι για τους ξύπνιους και οι υπόλοιποι που βλέπουν την δυνατότητα για κάτι καλύτερο είναι χαζοί.
Γιατί, η αποχή είναι συνενοχή και η απουσία πολιτικής άποψης, επί της ουσίας είναι πολιτική στάση που υπονομεύει το συμφέρον των φοιτητών και βολεύει τους φοιτητοπατέρες των συμφερόντων και των δωρεάν σημειώσεων (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ).
Γιατί, οι εκλογές θα έπρεπε να είναι διαδικασία πολιτική και αναμέτρηση αντιλήψεων και όχι καφέδων, γνωριμιών, και κομματικών υποσχέσεων.
Γιατί, ο καθένας μας πρέπει να στηρίξει αυτούς που δείχνουν εμπιστοσύνη στην πρωτοβουλία του ίδιου του κόσμου και στην αμεσοδημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων, αυτούς που πηγαίνουν κόντρα στις κυβερνητικές παρατάξεις μέσα στις σχολές μακριά από λογικές συμβιβασμού και υποταγής, αυτούς που αναγνωρίζουν τα κακώς κείμενα των Φοιτητικών Συλλόγων, αλλά είναι πρόθυμοι να τα αλλάξουν.
Γιατί, αν δεν πάω να ψηφίσω, ενισχύω τις παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και τους επιτρέπω να διαχειρίζονται ανάλογα με τις ορέξεις τους τα όργανα του συλλόγου μου, αφού με τους εκλογικούς μηχανισμούς που συγκροτούν, η αποχή όχι μόνο φθορά δεν προκαλεί αλλά μάλλον ενισχύει σε τελική ανάλυση τις αντιλήψεις τους.
Γιατί, τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να νιώσουμε την ανάγκη να πάμε κόντρα σε λογικές υποταγής και σε κάθε πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον μας, να ενισχύσουμε το φοιτητικό κίνημα και να αναβαθμίσουμε τις διαδικασίες του συλλόγου μας.
Καλούμε, λοιπόν, όλους τους φοιτητές του Συλλόγου μας να αναλογισθούν τις ευθύνες τους μπροστά στις κρίσιμες συνθήκες που βιώνουμε όλοι και να αποφασίσουν να στηρίξουν μία από τις λιγοστές δημοκρατικές διαδικασίες που μας έχουν απομείνει, προκειμένου η νεολαία να βγει μπροστά και πάλι και να επιτάξει τα αιτήματα της κόντρα σε οποιονδήποτε υπονομεύει το μέλλον της.
Προσδοκούμε, μια εκλογική διαδικασία άκρως πολιτική, που θα βάλει στη θέση τους εκείνους που δήθεν νοιάζονται για το καλό του Πανεπιστημίου, αλλά που δεν το διεκδικούν ποτέ, ενώ ταυτόχρονα θα στηρίξει τις δυνάμεις του ΑΝΑΧ που μάχονταν όποτε κρίθηκε αναγκαίο και θα συνεχίσουν να είναι στην πρώτη γραμμή κάθε αγώνα για την κατάκτηση του αυτονόητου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου