ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ

Η σύναψη της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας-μνημόνιο της νέας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιβεβαιώνει τη πολιτική εκτίμηση που είχε ένα κομμάτι του ευρύτερου κινήματος όσον αφορά τα ελάχιστα περιθώρια διαπραγμάτευσης μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης με το σφαγείο της Ε.Ε. και της τρόικας (πρόσφατα μετονομάστηκε σε “θεσμούς”). Οι προεκλογικές εξαγγελίες για καταπολέμηση της “ανθρωπιστικής” κρίσης από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν σε σύντομο χρονικό διάστημα τη θέση τους σε συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και της δημοσιονομικής πειθαρχίας πάντα υπό την αυστηρή εποπτεία των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων, των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων και των τραπεζιτών. Οι πολιτικές-οικονομικές αποφάσεις που προέκυψαν από την πολυήμερη “διαπραγμάτευση” του ΓιάΝη (για μας ήταν ένας νομοτελειακός συμβιβασμός) με τους εκπροσώπους του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου, δεν αλλάζουν σε καμία περίπτωση τους εξευτελιστικούς όρους επιβίωσης του λαού και της νεολαίας και κατά συνέπεια δεν αλλάζουν ούτε στο ελάχιστο το ηθικό και ιστορικό μας χρέος για άμεση ανατροπή του συνόλου των αστικών πολιτικών. Συγκεκριμένα στα πανεπιστήμια εκδηλώνεται ξεκάθαρα η αδυναμία και η μη θέληση της νέας κυβέρνησης να προβεί σε ριζικές αλλαγές και να αμφισβητήσει τις κυριότερες πτυχές και τον πυρήνα των προηγούμενων αντιδραστικών εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων και κυριότερα του ν.Διαμαντοπούλου που καταστρατηγεί το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου και ενισχύει την επιθετική τάση επιχειρηματικοποίησης του.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ;

Η ανάλυση περί επιχειρηματικού πανεπιστημίου που κάνουμε σαν σχήμα, δεν ήρθε ούτε εξ'ουρανού, ούτε επειδή εμείς στον ΑΝ.Α.Χ. δε γουστάρουμε γενικά και αόριστα τις επιχειρήσεις και λέμε ένα στείρο ΟΧΙ σε κάθε “εκσυγχρονισμό”, ούτε επειδή από το πολύ Μαρξισμό τη βρίσκουμε να δημιουργούμε νέους-πολύπλοκους όρους και ούτε τέλος επειδή μας την επέβαλλαν κάποιοι “πεφωτισμένοι φοιτητοπατέρες”. Το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο δημιουργείται ταυτόχρονα με την επιβολή της κυριαρχίας του νέου τύπου καπιταλισμού σε κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής του ανθρώπου και την σχεδόν ολοκληρωτική αλλοτρίωση του από αυτόν. Αν και στοιχεία του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου ενυπάρχουν και στο προηγούμενο μοντέλο (κρατικό-δημόσιο πανεπιστήμιο) το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο χαρακτηρίζεται από πολλές και νέες τομές, κάποιες βασικές είναι: 1)Η μετατροπή του φοιτητή σε εργάτη γνώσης διαφορετικών ταχυτήτων, «καινοτόμο», «επιχειρηματικό», «παραγωγικό», «ανταγωνιστικό», «ευέλικτο» και πειθήνιο σωματικά και ιδεολογικά, για τις ανάγκες της άρχουσας τάξης 2)η άντληση υπεραξίας από φοιτητές-μεταπτυχιακούς-πρακτικάριους κ.α. εντός πανεπιστημίου και η άμεση υπαγωγή της παραγόμενης έρευνας στο κεφάλαιο 3)η πλήρης προσαρμογής της γνώσης στις εκάστοτε ανάγκες της σύγχρονης αγοράς 4)το τμηματικό ξεπούλημα των υπηρεσιών του πανεπιστημίου σε ιδιώτες. Με αυτές και άλλες πτυχές του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, προφανώς όλες μαζί συνδέονται οργανικά, βρισκόμαστε κατάφωρα αντιμέτωποι και αυτή τη χρονική περίοδο σαν Φοιτητικός Σύλλογος. Επειδή ακριβώς η μετάλλαξη του πανεπιστημίου αποτελεί στρατηγικό στόχο του εγχώριου-διεθνούς κεφαλαίου για την άνοδο της κερδοφορίας του, η νέα κυβέρνηση και η νέα πρυτανεία σε καμία περίπτωση δε θα συγκρουστούν με τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

1)ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΟΝΤΕΛΛΗ-2)ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ-3)ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

Η χορηγία-επένδυση του μεγαλοεπιχειρηματία Κοντέλλη που επιδιώκει να ιδρύσει ιδιωτικό εργαστήριο στην Αξιοποίηση (βλ. Κείμενο του ΑΝ.Α.Χ. “Ανατροπή κάθε πτυχής του επιχειρηματικού πανεπιστημίου”), επικυρώνει ξεκάθαρα την επιθετική επέκταση μερίδων του κεφαλαίου στα πανεπιστήμια με στόχο την εκμετάλλευση του εργαστηριακού εξοπλισμού και κυρίως της δουλειάς των φοιτητών και των εργαζομένων στη σχολή. Η λογική των κυρίαρχων επιχειρημάτων που αξιοποιούν όλοι οι “υπέρμαχοι”(καθηγητές,δαπ-πασπ κ.α.) της ίδρυσης του εργαστηρίου του Κοντέλλη περιστρέφεται γύρω από το μόνιμο φόβο-άγχος της νεολαίας δηλαδή τη φτώχεια και το εργασιακό της μέλλον. Αξιοποιούν δηλαδή τη ρητορεία του “ελάχιστου κακού”. Μας λένε, δε πειράζει που θα ρθει ένας επιχειρηματίας και θα διαλύσει κάθε έννοια δημόσιας παιδείας και θα εκμεταλλεύεται την έρευνα και εργασία που παράγουμε βγάζοντας εκατομμύρια γιατί αυτό αποτελεί έστω και μικρή ανακούφιση για πολλούς φοιτητές που θα δουλέψουν για αυτόν, και συγχρόνως λύση μπροστά στην χαμηλή χρηματοδότηση του πανεπιστήμιου. Συνάδελφοι για μας, ορισμένες αποφάσεις πρέπει να παίρνονται, αρχικά με ατομικούς όρους και στη συνέχεια με συλλογικούς (φοιτητικό κίνημα), μια και καλή... Αν υπάρχει κάποιος που με λογικά επιχειρήματα να μπορεί μας πείσει ότι υπάρχει έστω και μια πιθανότητα ο Κοντέλλης και ο κάθε Κοντέλλης να θέλει να ιδρύσει ένα εργαστηριακό-ερευνητικό κέντρο ώστε να δωρίσει λεφτά στο πανεπιστήμιο, να πληρώνει τους φοιτητές με μισθούς ανώτερους από τον κατώτερο και να μας πείσει ότι ουσιαστικά ο επιχειρηματικός όμιλος του Κοντέλλη ήρθε για να απογειώσει τη καθημερινότητα μας και συνεπώς να ζημιωθεί ο ίδιος. Τότε σαν ΑΝ.Α.Χ. θα ανακαλέσουμε την εναντίωση μας για το συγκεκριμένο ζήτημα και θα αναθεωρήσουμε το ρόλο των μεγαλοεπιχειρήσεων στη σύγχρονη κοινωνία καθώς και την ανάλυσή μας για το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο...

Η αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών των τμημάτων της Βιοτεχνολογίας και των Τροφίμων για μας αποτελεί κορυφαία έκφανση της τάσης να προσαρμόζεται η παρεχόμενη από το πανεπιστήμιο γνώση στις ανάγκες της αγοράς. Τα συγκεκριμένα τμήματα ανέκαθεν φημίζονταν για την διαπλοκή τους με κομμάτια της μεγάλης βιομηχανίας των αντίστοιχων κλάδων. Οι εταιρείες ΝΟΥΝΟΥ, Nestlee και ο επιχειρηματίας Φλωρίδης αποτελούν κάποια από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η κυριότερη κατεύθυνση στα νέα προγράμματα σπουδών είναι η απογύμνωση τους από το γεωπονικό κορμό και από κάθε έννοια σφαιρικής-ολόπλευρης γνώσης καθώς συντρέχουν με τη τάση υπερ-εξειδίκευσης η οποία και κυριαρχεί στους συγκεκριμένους κλάδους της βιομηχανίας. Αυτή η αλλαγή αποτελεί καθοριστικής σημασίας βήμα για τη διάσπαση των πτυχίων του Γεωπονικού, πράγμα που στη πράξη σημαίνει υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων μας στην αγορά εργασίας. Η υπεράσπιση των ενιαίων πτυχίων από πλευράς της δικιάς μας αριστεράς δεν είναι μία απλή εμμονή ούτε αποτελεί αναχρονιστικό αίτημα άνευ πολιτικής ουσίας. Αποτελεί απάντηση της νέας γενιάς στη σύγχρονη εργασιακή γαλέρα, καθώς η πάλη για ενιαία πτυχία στα πανεπιστήμια με τη ταυτόχρονη πάλη στους χώρους δουλειάς είναι η μόνη λύση για την επιβολή της εξασφάλισης ενιαίων-συλλογικών δικαιωμάτων και ελευθεριών για όλους τους εργαζόμενους.

Στο γεωπονικό ο τομέας της καθαριότητας είχε περάσει για ένα χρονικό διάστημα στα χέρια ιδιωτικής επιχείρησης. Από τη στιγμή που η σύμβαση μεταξύ του ΓΠΑ και του ιδιώτη έληξε πετιούνται στο δρόμο εργαζόμενες που δούλευαν στη συγκεκριμένη εργολαβία. Ταυτόχρονα τη καθαριότητα την αναλαμβάνει μια εταιρεία ΚΟΙΝΣΕΠ. Εμείς απαιτούμε και επιβάλλουμε να σταματήσει εδώ και τώρα κάθε συνεργασία του πανεπιστημίου με οποιαδήποτε εργολαβία καθαριότητας. Το πανεπιστήμιο δεν είναι χώρος από τον οποίο διεκδικεί κομμάτι κάθε επιχείρηση. Εμείς παλεύουμε για άμεση πρόσληψη πανεπιστημιακών εργαζομένων με δημόσια σύμβαση,με πλήρη και εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα και ελευθερίες.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Με βάση τα παραπάνω πιστεύουμε ότι ο Φ.Σ. οφείλει να πάρει σαφή και ξεκάθαρη θέση απέναντι σε κάθε πτυχή της επιχειρηματικοποίησης των πανεπιστημίων. Τα παραπάνω υποδηλώνουν ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα ανακόψει τη τάση επιχειρηματικοποίησης των πανεπιστημίων. Η κυβέρνηση άλλαξε,οι ανάγκες μας όχι! Το φοιτητικό κίνημα μπορεί και πρέπει άμεσα να μπλοκάρει-σαμποτάρει κάθε επιχειρηματική λειτουργία των σχολών και ταυτόχρονα να επιβάλλει μαχητικά τις δικές του ανάγκες και δικαιώματα, μέσω των δικών του οργάνων λαϊκής πολιτικής-επιβολής. Αρχής γενομένης από τη συνέλευση της Τετάρτης να διεκδικήσουμε τη άμεση και οριστική απόρριψη της πρότασης-επένδυσης Κοντέλλη καθώς το μόνο που μπορεί να μας υποσχεθεί είναι σκληρή εργασία ώρες επί ωρών για ένα μισθό-χαρτζιλίκι. Το “πάγωμα” κάθε αλλαγής των προγραμμάτων σπουδών προς όφελος της αγοράς, παλεύουμε για ένα πρόγραμμα σπουδών με γεωπονικό χαρακτήρα ώστε να εξασφαλίζεται η σφαιρική-ολόπλευρη γνώση πάνω στο γνωστικό αντικείμενο και τα ενιαία εργασιακά δικαιώματα του Γεωπόνου. Καμία εργολαβία - ΚΟΙΝΣΕΠ στις σχολές. Όλοι οι εργαζόμενοι να δουλεύουν με πλήρη δημόσια ασφάλιση και με εξασφαλισμένα τα εργασιακά τους δικαιώματα. Όλα τα παραπάνω προφανώς εντάσσονται στο συνολικότερο αγώνα που πρέπει να κορυφωθεί ενάντια στο σύνολο των αστικών πολιτικών της Ε.Ε. και του μεγάλου κεφαλαίου. Η ρήξη και η αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από τα σφαγεία των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων αποτελεί μονόδρομο για το λαό και τη νεολαία, αν θέλουμε να δούμε καλύτερες μέρες.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/3 στο αμφ.ΣΙΔΕΡΗ στις 14.00