ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ

Την ίδια ώρα που κλιμακώνεται η επίθεση στη νεολαία και το κόσμο της δουλειάς μέσα από το νόμο – τερατούργημα του ασφαλιστικού, συνεχίζεται η υλοποίηση πτυχών της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και η επίθεση στα δικαιώματα του φοιτητή. Στο Γεωπονικό, το μπλοκ των μεγαλοκαθηγητάδων σε αγαστή συνεργασία με την πρυτανεία και τη σύγκλητο, πατώντας πάνω στο πρόσχημα της “υποχρηματοδότησης” εισηγείται μια σειρά από αντιδραστικούς κανονισμούς και προτάσεις που έχουν ως στόχο την εμπέδωση της νέας κατάστασης στα πανεπιστήμια , που ορίζουν οι σύγχρονες τάσεις του κεφαλαίου και της Ε.Ε..

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ – ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Παράλληλα, με τη σωρεία προβλημάτων που αντιμετωπίζει το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας εξαιτίας της υπερβολικά μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης και των πολιτικών που τα τελευταία χρόνια έρχονται να καταστρατηγήσουν κάθε ψήγμα δημόσιας – δωρεάν παιδείας. Στη λίστα έρχεται να προστεθεί ένα άλλο κομβικής σημασίας ζήτημα, αυτό της εισαγωγής κριτηρίων στην επιλογή κατεύθυνσης στο τμήμα της Αξιοποίησης. Στην αρχή της χρονιάς, η συνέλευση των καθηγητών της Αξιοποίησης είχε αποφασίσει ότι στη κατεύθυνση της Εδαφολογίας θα εισέλθει ένα μόνο κομμάτι από το σύνολο των αιτούντων, αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να επαναδιαλέξουν διαφορετική κατεύθυνση. Η αντίδραση των ίδιων των φοιτητών κατάφερε να αποτρέψει αυτή την απόφαση και να γίνουν δεκτοί όλοι οι φοιτητές στη κατεύθυνση. Παρόλα αυτά όμως, ο Πρόεδρος του τμήματος θέσπισε επιτροπή καθηγητών η οποία είναι υπεύθυνη για να εξετάσει ποια κριτήρια θα πρέπει να πληρούν οι φοιτητές προκειμένου να ακολουθήσουν τη κατεύθυνση που θέλουν.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΘΕΣΠΙΣΗΣ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ

1. Η πραξικοπηματική κίνηση αυτή από πλευράς πρυτανείας – συγκλήτου κ.ο.κ., έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τις δεκάδες αποφάσεις του Φοιτητικού Συλλόγου τα προηγούμενα χρόνια και με τη διάθεση και θέληση της πλειοψηφίας των φοιτητών η επιλογή κατεύθυνσης να είναι ελεύθερη και στο χέρι των ίδιων των φοιτητών. Η πρυτανεία πιστή στις τακτικές “ενσωμάτωσης του φοιτητικού κινήματος” του υπουργείου Παιδείας (βλ. Εθνικό διάλογο), έχει το θράσος να καλεί τους φοιτητές της Αξιοποίησης να ορίσουν εκπρόσωπο ο οποίος θα συμμετέχει στην εν λόγω επιτροπή.

Το ζήτημα αυτό όμως, δεν γίνεται παρά να αφορά το σύνολο του φοιτητικού συλλόγου καθώς αποτελεί μια αρνητική τομή στο πως διαρθρώνεται το πρόγραμμα σπουδών από δω και πέρα. Όσο και να προσπαθήσουν οι καθηγητές της ΑΦΠ και η πρυτανεία, να μας εγκλωβίσουν σε λογικές “ειρηνικής συνδιαλλαγής” και “ανούσιου διαλόγου”, την απάντηση στις προσταγές τους θα τη δώσουμε μέσα από τις ίδιες τις διαδικασίες και διεργασίες του συλλόγου, όχι με όρους συνεννόησης αλλά με όρους μαχητικής επιβολής.

2. Τα κριτήρια που καλείται η επιτροπή να εφαρμόσει θα είναι εξεταστικά. Δηλαδή, ουσιαστικά θα πριματοδοτείται ο “καλός και συνεπής φοιτητής” που θα διαβάζει όσο το δυνατόν περισσότερο και θα παίρνει τους καλύτερους βαθμούς, που θα συμμετέχει στα διαφόρων λογής προγράμματα που πραγματοποιούνται από τον ιδιωτικό παράγοντα σε αλληλοδιαπλοκή με την καθηγητική ελίτ θα καταλήξει να παλεύει για όλη του την φοιτητική ζωή να γίνει ένας φοιτητής – πρότυπο, ο οποίος πειθαρχημένος στις επιταγές που του ορίζουν, θα εισέλθει σε ένα ατέρμονο κυνήγι απόκτησης ακαδημαϊκών δυνατοτήτων και skills με στόχο να βρεθεί σε λίγο καλύτερη μοίρα όταν βγει στην αρένα της αγοράς εργασίας. Η κατεύθυνση της θέσπισης πάσης φύσεως κριτηρίων, αποτελούσε πάγια κατεύθυνση των μηχανισμών της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ ώστε να ενταθεί η λογική της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των φοιτητών και να είναι προετοιμασμένοι να ενσωματώσουν πλήρως το νέο μοντέλο εργαζομένου στις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις.

3. Το όντως υπαρκτό πρόβλημα της υποχρηματοδότησης, χρησιμοποιείται συχνά από την αντίπαλη πλευρά σαν επιχείρημα ώστε να περάσει στο σύνολό της και σε κάθε επίπεδο η αστική αναδιάρθρωση. Είτε μιλάμε για τις όλο και πιο συχνές ιδιωτικοποιήσεις είτε μιλάμε για τα πανεπιστήμια, το ιδεολόγημα που μας τορπιλίζει συνεχώς τα αυτιά είναι : “Συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά δεν υπάρχουν λεφτά οπότε δεν υπάρχει άλλη λύση..”. Σαν έκφραση της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς, όχι μόνο δεν δεχόμαστε αυτό το σαθρό επιχείρημα αλλά εκτιμούμε ότι η νεολαία στο σήμερα δε θα γνωρίσει καλύτερες μέρες αν δεν συγκρουστεί ριζικά και δομικά με τέτοιες λογικές, που ουσιαστικά στοχεύουν στην καθίζηση των κινηματικών αντιστάσεων. 'Άλλωστε, το φαινόμενο της υποχρηματοδότησης στα δημόσια αγαθά δεν προέκυψε ούτε από τύχη ούτε από λάθη και υπερβολές της νεολαίας και του λαού. Αντίθετα, έρχεται σαν οργανικό στοιχείο του σύγχρονου καπιταλισμού που επιθυμεί τη διάλυση κάθε δημόσιου τομέα και την ιδιωτικοποίηση – επιχειρηματικοποιησή αυτού. Αν σήμερα δεχτούμε αμαχητί την θέσπιση κριτηρίων επιλογής για τη κατεύθυνση στην ΑΦΠ, τότε αύριο θα πρέπει να δεχτούμε τους εξεταστικούς (και όχι μόνο) φραγμούς σε κάθε τμήμα της σχολής, σε κάθε πτυχή της φοιτητικής μας καθημερινότητας.

Κάθε προσπάθεια εισαγωγής κριτηρίων επιλογής στις κατευθύνσεις κάθε τμήματος θα πρέπει να βρει απέναντί της το σύνολο του φοιτητικού συλλόγου. Η υλοποίηση του στόχου της πρυτανείας και της συγκλήτου θα αποτελέσει ξεκάθαρο πλήγμα στις ανάγκες και τα δικαιώματα μας. Ο φοιτητικός σύλλογος τίποτα δεν έχει να κερδίσει με το να συμμετάσχει ή να προσπαθήσει να διαπραγματευθεί με την επιτροπή. Τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος είναι πάγια και δεν τίθενται υπό συζήτηση. Δεν θα πέσει στις πλάτες μας το βάρος της υποχρηματοδότησης, δε θα πληρώσουμε εμείς τη διάλυση της παιδείας που εισηγούνται οι πολιτικές της Ε.Ε. και του μεγάλου κεφαλαίου. Απαιτούμε την άμεση πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού με πλήρη δικαιώματα και ασφάλιση ώστε κάθε φοιτητής να συνεχίσει στη κατεύθυνση που επιθυμεί.