Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ- ΚΛΕΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ «ΑΠΟ ΚΑΤΩ»


Η Σύγκλητος της Γεωπονικής από ότι φαίνεται πήρε την πολιτική απόφαση να μην αφήσει κανένα πολιτιστικό-πολιτικό φεστιβάλ να πραγματοποιηθεί φέτος στο χώρο του πανεπιστημίου. Αυτή η εξοργιστική απόφαση δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Είναι εδώ και πάρα πολύ καιρό γνωστές οι απόψεις των μελών της Συγκλήτου για το πανεπιστήμιο ως κοινωνικό χώρο, για το πανεπιστήμιο ως πεδίο παραγωγής γνώσης και έρευνας.
 ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ:
  • Προσκαλούν εδώ μέσα τις επιχειρήσεις, αυτοί που προωθούν ιδιωτικά ερευνητικά προγράμματα, αυτοί που εκμεταλλεύονται τις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου προς δικό τους όφελος, ΑΥΤΟΙ που εκμεταλλεύονται τους φοιτητές-μεταπτυχιακούς-διδακτορικούς και τους αναγκάζουν να δουλεύουν τζάμπα για την κάθε εταιρεία, χωρίς καμιά ασφάλιση, χωρίς κανένα δικαίωμα.
  • Αυτοί που δεν βγάζουν άχνα για τις συνθήκες μαύρης –ανασφάλιστης και απλήρωτης εργασίας μέσα στη Γεωπονική. Αυτοί που προωθούν την εργοδοτική τρομοκρατία που υπάρχει από τον εργολάβο στη σίτιση ως προς τους φοιτητές.
  • Αυτοί που ξεπουλούν κάθε πτυχή του πανεπιστημίου σε ιδιώτες, με μόνο γνώμονα το κέρδος τους και την αυτονόμηση του πανεπιστημίου.
  • Αυτοί που μιλούν για την κατάργηση του ασύλου, που χρόνια τώρα παρακαλούν να επέλθει η «νομιμότητα» στα πανεπιστήμια. Που μιλούν για εταιρείες security και για αστυνομική φύλαξη των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
ΤΙ ΘΕΣΗ ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΑΡΑΓΕ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΖΗΤΗΜΑ?
Θα καλωσόριζαν τα πολιτικά φεστιβάλ των εξωθεσμικών πολιτικών συλλογικοτήτων που ιστορικά πραγματοποιούνται εντός των πανεπιστημίων; Που προωθούν την πολιτική των «από κάτω», που είναι ΚΑΘΟΛΙΚΑ αντιπαραθετική με την πολιτική που υπερασπίζονται οι Πρυτάνεις που τάσσονται με τα συμφέροντα κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Γιατί αυτά τα πολιτικά φεστιβάλ, καλούν μαζικά τη νεολαία, τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους μετανάστες, όλους τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου, να συμμετέχουν ενεργά και να συμβάλλουν στις αναζητήσεις μιας ολόκληρης γενιάς που αμφισβητεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Θα καλωσόριζαν άραγε τα πολιτικά φεστιβάλ που εδώ και χρόνια, έστω για μερικούς μήνες το χρόνο, αλλάζουν τους συσχετισμούς της πολιτιστικής ζωής της πόλης; Που προωθούν ένα πολιτιστικό αντιπρόταγμα εντελώς αντιπαραθετικό από την κυρίαρχη κουλτούρα και τον σάπιο πολιτισμό που υπερασπίζονται; Αντί για το σάπιο lifestyle της κυρίαρχης μουσικής βιομηχανίας βγαίνουν στην επιφάνεια οι underground σκηνές-φωνές που ανοίγουν τον δρόμο στον κόσμο που ονειρευόμαστε, κόντρα στην ανεργία, στην εργοδοτική τρομοκρατία, στον φασισμό.
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΟΥΝ, ΚΑΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΟΥΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ.
  Όλοι αυτοί, ονειρεύονται ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο από κάθε συλλογική διαδικασία, αποστειρωμένο από κάθε ιό πολιτικής αμφισβήτησης, από οποιονδήποτε και οτιδήποτε αμφισβητεί και κριτικάρει(πόσο μάλλον ανατρέπει στην πράξη) την πραγματικότητα που θέλουν να επιβάλλουν στη νεολαία και στην πληττόμενη πλειοψηφία. Θέλουν τα πανεπιστήμια να είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις και πολιτικά αποστειρωμένοι χώροι.
  Εμείς, όμως, δεν θα σωπάσουμε τόσο εύκολα. Δεν παραδίδουμε το άσυλο στους Πρυτάνεις και στις Συγκλήτους. Τα πανεπιστήμια θα είναι χώροι ανοιχτοί για τη νεολαία, θα αποτελούν άσυλο για κάθε φωνή αμφισβήτησης, κέντρο αγώνα κάθε στιγμή όξυνσης των εργατικών και νεολαιίστικων κινημάτων, κόντρα στις επιδιώξεις και τα συμφέροντά των επιχειρήσεων και του ακαδημαϊκού κατεστημένου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου