ΑΝεξάρτητος Αριστερός Χώρος: ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ

Τη Δευτέρα 12 / 10 πραγματοποιήθηκε συνέλευση του τμήματος της Αξιοποίησης με αιχμή το ζήτημα της κατεύθυνσης της Εδαφολογίας. Παρότι οι αρχικές τοποθετήσεις μιας σειράς καθηγητών απέκλειαν το ενδεχόμενο να αναιρεθεί η πρόσφατη πρόταση του τμήματος που όριζε την απόρριψη αρκετών φοιτητών από τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η μαζική παρουσία του κόσμου της σχολής και η απαίτηση του να ανατραπεί η προηγούμενη απόφαση, έφερε αποτελέσματα. Η συνέλευση τμήματος μετά τη πίεση μεγάλου κομματιού του Φοιτητικού Συλλόγου υπερψήφισε τη πρόταση που αναφέρει ότι η επιλογή κατεύθυνσης είναι ελεύθερη για κάθε φοιτητή χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αυτή η εξέλιξη αποτυπώνει ξεκάθαρα πως όταν οι φοιτητές επιβάλλουν κάτι και ξεκαθαρίζουν από την αρχή ότι θα επιβάλλουν με κάθε τρόπο τις ανάγκες και τα δικαιώματα τους, τότε κερδίζουν.

Αναγκαία η κλιμάκωση του αγώνα από την επομένη...

Η συγκεκριμένη απόφαση που δηλώνει ότι αν το αίτημα των φοιτητών για ελεύθερη επιλογή κατεύθυνσης δε γίνει δεκτό η κατεύθυνση της εδαφολογίας θα “κλείσει”, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί το τέλος ενός κύκλου διεκδικήσεων και πάλης αλλά αντίθετα την αρχή του. Το λόγο τώρα έχει ο ίδιο ο Φοιτητικός Σύλλογος και τα όργανά του. Το κλίμα που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη σχολή σε συνδυασμό με τα πρώτα θετικά γεγονότα για το συγκεκριμένο ζήτημα, ανάγουν σε άμεση ανάγκη το σύνολο της φοιτητικής κοινότητας να σταθεί δίπλα στους φοιτητές της Αξιοποίησης για μια εξέλιξη που μας αφορά όλους ανεξαιρέτως. Στη σάπια κατάσταση της υποχρηματοδότησης – διάλυσης στην οποία το δημόσιο πανεπιστήμιο παλεύει να “επιβιώσει”, η απάντηση πρέπει να δοθεί μέσα από ανυποχώρητους συλλογικούς αγώνες επιβολής. Το πρώτο βήμα έγινε με τη δυναμική εμφάνιση φοιτητών / τριών στη συνέλευση της Αξιοποίησης τη Δευτέρα όπου καταφέραμε να παρθεί απόφαση που δικαιώνει τα αιτήματα των φοιτητών. Επειδή όμως, όλα βρίσκονται υπό διαρκές διακύβευμα, καθώς τα δικαιώματα των φοιτητών χτυπάνε πάνω στο “τείχος” της υποχρηματοδότησης της δημόσιας εκπαίδευσης, αυτή τη στιγμή η συνέχιση του αγώνα για τη πλήρη επίτευξη των αιτημάτων του φοιτητικού συλλόγου περνάει μέσα από τη δικιά μας ατομική και συλλογική δράση. Το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης, χειροπιαστό παράδειγμά του αποτελεί το θέμα της εδαφολογίας, έρχεται να συνδεθεί άρρηκτα με τη συνολικότερη διάλυση της παιδείας που αποτελεί σημαντική πτυχή της επίθεσης που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στη νέα γενιά. Το πανεπιστήμιο που ονειρεύονται οι πάσης φύσεως εκφραστές της ευρωπαϊκής πολιτικής και των μνημονίων φαίνεται ότι δε χωράει τις ανάγκες και τα δικαιώματα του φοιτητή παρά μόνο το κέρδος για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Για αυτό την ίδια ώρα που οι σχολές υπολειτουργούν και καταστρέφονται, προχωράει η εισχώρηση του ιδιωτικού τομέα εντός τους μετατρέποντας τες ουσιαστικά και σε επιχειρήσεις. Για να ανατραπεί όλη αυτή η κατάσταση και για να μην μιλάμε για το τέλος της δημόσιας παιδείας, πρέπει ο Φοιτητικός Σύλλογος να συνεδριάσει άμεσα και να τραβήξει τη ρότα του αγώνα και της ανυπακοής.

Το σχέδιο και ο ρόλος των ΔΑΠ – ΠΑΣΠ

Οι παραδοσιακές δυνάμεις του συστήματος στις σχολές, για ακόμα μία φορά προσπαθούν να καρπωθούν πολιτική υπεραξία εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες, ενώ παράλληλα αντιμάχονται σθεναρά κάθε προσπάθεια κινηματικής ανασύνταξης του φοιτητικού συλλόγου. Η ΔΑΠ αμήχανη και μπερδεμένη προσπαθεί να μαζέψει τα αμάζευτα. Πάντα όμως θα την εκθέτει το γεγονός, ότι η κατάσταση που επικρατεί τώρα είναι αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας που εμμονικά υπερασπίστηκε τα τελευταία χρόνια στα πανεπιστήμια. Η ΠΑΣΠ σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αναδημιουργηθεί, προσπαθεί να καπελώσει τη κίνηση των φοιτητών μέσω της δημιουργίας “ρεαλιστικών και υπεύθυνων προτάσεων”. Οι πάγιοι υπέρμαχοι των μνημονίων και του Μένουμε Ευρώπη, οι υπερασπιστές κάθε εκπαιδευτικού νομοσχεδίου που ως στόχο είχε τη διάλυση της παιδείας και στη συνέχεια την ιδιωτικοποίηση της, επιθυμούν να εμφανιστούν ως οι παρατάξεις που έχουν βρει τη σωστή λύση που πρέπει να ακολουθεί. Οι προτάσεις και των δύο όμως, στοχευμένα αποσκοπούν αρχικά στη σίγαση κάθε ριζοσπαστικής φωνής εντός της σχολής και αφετέρου στη διαιώνιση μιας σαθρής κατάστασης. ΔΑΠ – ΠΑΣΠ, από μια αντιδραστική σκοπιά καλούν το κόσμο του συλλόγου να μην αγωνιστεί και εισηγούνται προτάσεις που στοχεύουν στην είσοδο επιχειρήσεων, στη λειτουργία του πανεπιστήμιου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στη περαιτέρω χειροτέρευση των όρων ύπαρξης φοιτητών – εργαζομένων. (π.χ. φοιτητές να βοηθάνε στη διδασκαλία μαθημάτων στην αξιοποίηση)

Κόντρα σε όποιον είναι εναντίον μας, επιβάλλουμε το δίκιο μας

Η πρυτανεία κρύβεται πίσω από το συμμαχικό ιδεολογικά υπουργείο Παιδείας και συνεχώς διατυμπανίζει ότι ναι μεν στέκεται στο πλευρό μας, αλλά αυτά που ζητάμε είναι ανέφικτα και ουτοπικά, συνεπώς καλά θα κάνουμε να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα στην οποία πλουτίζουν διάφορες επιχειρήσεις και καθηγητές από σωρεία επιχειρηματικών προγραμμάτων ενώ δε περισσεύει φράγκο για τους φοιτητές. Πάνω κάτω η ίδια λογική προωθείται και από κάθε κυβερνητικό – κρατικό θεσμό και κωδικοποιείται ως T.I.N.A. (There Is No Alternative). Το φοιτητικό κίνημα όμως έχει σπάσει πολλές φορές στη πράξη παρόμοια ιδεολογήματα και έχει καταφέρει να αναδείξει τη πολιτική ατζέντα του σε κεντρικά ζητήματα. Η καταστρεπτική και εξευτελιστική κατάσταση που έχει φέρει η κυβέρνηση , η Ε.Ε. και οι μηχανισμοί της δε μπορεί να μετρήσει τίποτα μπροστά στην ιστορία της ταξικής πάλης. Οι εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις και οι πολιτικοί εκφραστές τους δε πιάνουν μία μπροστά στους αγώνες και τα κινήματα των φοιτητών ανά το κόσμο. Ο φοιτητικός σύλλογος έχει αποδείξει και θα αποδείξει ξανά και ξανά πως κανένας φοιτητής δε θα μείνει μόνος.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 14 / 10 ΣΤΟ αμφ. ΣΙΔΕΡΗ