Αρχικά να μιλήσουμε με αριθμούς:
_580 ευρώ κατώτατος μισθός
_364 ευρώ κατώτατη σύνταξη
_70% ανεργία σε νέες/ους
_χιλιάδες πρόσφυγες/μετανάστες πνιγμένοι στο Αιγαίο
_εκατοντάδες αυτοκτονίες λόγω κρίσης τα τελευταία χρόνια
Ας μη συνεχίσουμε άλλο καλύτερα…
Οι παραπάνω αριθμοί, δυστυχώς, αποτελούν μια συνοπτική και περιεκτική εικόνα της σημερινής κατάστασης στην κοινωνία. Από την καθημερινότητά μας μέσα στις σχολές μέχρι την εργασιακή πραγματικότητα που είτε βιώνουμε ήδη, είτε θα αντιμετωπίσουμε σε λίγο καιρό, μέχρι τη γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας, όλες και όλοι μπορούμε να αναγνωρίσουμε πως την κρίση την πληρώνουμε μόνο εμείς που δε τη δημιουργήσαμε και κανείς άλλος. Μνημόνια και μέτρα ψηφίζονται συνεχώς και η πολυπόθητη ανάπτυξη, το σύγχρονο «american dream» των εκάστοτε κυβερνήσεων, αποδεικνύεται όλο και πιο πολύ ότι ταυτίζεται με τη φτώχεια, τον πόλεμο και την εξαθλίωση. Σε όλα αυτά για εμάς υπάρχει μόνο ένας τρόπος αντιμετώπισης, μια αναγκαία στο σήμερα μαχητική αριστερά. Μια αναγκαία αριστερά που δεν καλλιεργεί αυταπάτες για εναλλακτικές κυβερνητικές προτάσεις. Μια αριστερά που ξεκάθαρα και χωρίς αυταπάτες κάνει πολιτική για την τάξη συνολικά. Μακριά από συντεχνιακές λογικές. Που θα στοχεύει στον κοινό αγώνα όλων των κομματιών της πληττόμενης πλειοψηφίας.
Μια αριστερά που δηλώνει ότι:
Δεν
θα ανεχτούμε την κανονικότητα που επιβάλλουν κυβερνήσεις-ΕΕ-ΔΝΤ! Στην σημερινή κοινωνία όπου το
αίσθημα της αβεβαιότητας, της ανασφάλειας και του «δεν υπάρχει εναλλακτική»
κυριαρχούν σε μεγάλο βαθμό και ειδικά στην νεολαία με το αν θα καταφέρει να
βρει δουλειά πάνω στο αντικείμενο που έχει σπουδάσει, η δικιά μας άποψη είναι
κάθετη.
Σε μία εποχή που οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν προχωρήσει σε τεράστιο βαθμό και θα μπορούσαμε αντικειμενικά όλες και όλοι να δουλεύουμε λιγότερο και να αμειβόμαστε περισσότερο, πρωταρχικό αίτημά μας είναι και πρέπει να είναι η μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, όπου ο κάθε εργαζόμενος και εργαζόμενη θα μπορεί να έχει λόγο για το πώς δουλεύει, για το αντικείμενό του/της, για το σε ποια χώρα επιθυμεί να δουλέψει, χωρίς να στρέφεται στη μετανάστευση βάσει της πίεσής του να βρει δουλειά.
Με το αναγκαίο αντικυβερνητικό κίνημα που θα αμφισβητεί το σύγχρονο ΤΙNA (there is no alternative) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Δεν θα πολεμήσουμε για τις ΑΟΖ. Όλες οι πολύμορφες πολεμικές ενέργειες που διεξάγονται στην Ανατολική Μεσόγειο από τόσα κράτη(με βασικό πρωταγωνιστή και το ελληνικό κράτος) δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα, τις ανάγκες και τις επιθυμίες των εργαζόμενων στην Ελλάδα. Ίσα ίσα πάνε χέρι χέρι με την συνεχή υποτίμηση των μισθών μας. Στόχος είναι η κερδοφορία του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Πέρα από τους όποιους διακρατικούς ανταγωνισμούς και τις εμπόλεμες διαπραγματεύσεις βασικό βαρίδι του κάθε αφεντικού είναι οι εργαζόμενοι. Οι πολεμικές επιχειρήσεις γίνονται για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των επενδύσεων και των κερδών του κεφαλαίου. Για να πάρουν οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες κομμάτι των συμβολαίων για την ανοικοδόμηση της Συρίας, για να αναβαθμίσουν την θέση τους οι ελληνικές-καθόλου μικρές- πετρελαϊκές εταιρείες. Όμως οι λαοί σε Μέση Ανατολή, Ευρώπη και Μεσόγειο δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.
Για μια ισχυρή αντικαπιταλιστική αριστερά και μέσα στις σχολές.
Για όλους αυτούς τους λόγους, στις 16 Μαΐου δεν απέχουμε, αλλά στέλνουμε μήνυμα ανατροπής και αγώνα.
ΣΤΙΣ 16 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝ.Α.Χ.-Ε.Α.Α.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου