Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙ

Το τελευταίο διάστημα τα ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο για το successstory του Σαμαρά, για την θεωρία των δύο άκρων, για την ανάπτυξη που μας τάζουν, για την έξοδο από την κρίση στο άμεσο μέλλον. Την ίδια ακριβώς στιγμή που νέα πιο αντεργατικά μέτρα είναι προ των πυλών, την ίδια ακριβώς στιγμή που οι πολιτικές αυτοκτονίες έχουν ακουμπήσει κατακόκκινο, την ίδια ακριβώς στιγμή που η Συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με περίσσιο θράσος απειλεί με πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, την ίδια ακριβώς στιγμή που πληθαίνουν τα άτομα που ψάχνουν στα σκουπίδια για ένα κομμάτι ψωμί, την ίδια ακριβώς στιγμή που 28χρονος δολοφονείται επειδή ζήτησε το αυτονόητο. ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ.  Ένας 28χρονος πήγε μαζί με φίλη του να εισπράξει τα δεδουλευμένα της, ύψους 700 ευρώ, από ιδιοκτήτη εστιατορίου στην Ομόνοια. Τότε ο εργοδότης φώναξε τους μπράβους, οι οποίοι σκότωσαν με γροθιές και κλωτσιές τον 28χρονο! Αυτή είναι λοιπόν η εργοδοτική τρομοκρατία, αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλισμού!

Η είδηση της δολοφονίας είναι φρικιαστική, δεν αποτελεί όμως μεμονωμένο περιστατικό, ή μια κακιά στιγμή. Τα χιλιάδες εργατικά ατυχήματα στην Αθήνα των ολυμπιακών αγώνων του 2004 που κανείς δεν έβγαλε άχνα, η επίθεση με βιτριόλι στην Κούνεβα, τον Απρίλη οι μεγαλοτσιφλικάδες στην Μανωλάδα πυροβόλησαν εν ψυχρώ 200 εργάτες γης από το Μπαγκλαντές επειδή τόλμησαν να διαμαρτυρηθούνείναι μονάχα μερικά παραδείγματα εργοδοτικής βίας. Όταν 500.000 εργαζόμενοι δουλεύουν αλλά παραμένουν απλήρωτοι καταλαβαίνει κανείς  το εύρος της εργοδοτικής τρομοκρατίας και αυθαιρεσίας.  Αυτή είναι όμως η αγορά εργασίας και η σύγκρουση των δύο κόσμων είναι πιο σκληρή από ποτέ. Η ελαστική εργασία, part-time δουλειές, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, οι νέες συμβάσεις αορίστου χρόνου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που καθιστούν ένα νέο εργαζόμενο έρμαιο του κάθε εργοδότη που θα δουλεύει για μισθούς πείνας χωρίς να μπορεί να σηκώσει κεφάλι καθώς  ζει καθημερινά  με το άγχος της απόλυσης και του αβέβαιου μέλλοντος. Όλα αυτά οδηγούν τον εργαζόμενο σε ένα αδιέξοδο, προωθώντας τον ατομικό δρόμο και καταπατώντας τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες που πολλοί από αυτούς σημαδεύτηκαν ακόμα και με αίμα. Φυσικό επόμενο ο σύγχρονος εργαζόμενος να οδηγείται στην εξαθλίωση και στην αποξένωση γιγαντώνοντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό.Αυτό αποτελεί βία στο σήμερα, όταν ο εργοδότης σου επιβάλει: δούλευε όπως θέλω, με όποιους όρους θέλω, όσο θέλω, με όσα θέλω! Αλλιώς μείνε άνεργος, πείνασε, μείνε άστεγος, μετανάστευσε, ζητιάνευσε.

Είναι ζήτημα για την νεολαία που αντικρίζει καθημερινά το 69%  ανεργία να αντιληφθεί ότι μπορεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Ήρθε η ώρα να αντισταθεί στις ρυθμίσεις και στους νόμους που είναι υπέρ του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, να στείλει μήνυμα ανυπακοής στη γραφειοκρατία και τον εκφυλισμένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ που στέκεται μακριά από την εργαζόμενη νεολαία,καθώς αυτά αποτελούν τα εργαλεία για την εργοδοτική ασυδοσία.  Σε όλα αυτά μία είναι η απάντηση που μπορεί και πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι. Συλλογική αντίσταση στους χώρους δουλείας με σημαία την συγκρότηση των σωματείων αποκλειστικά στα χέρια των εργαζομένων που συναποφασίζουν και συνυλοποιούν και ο καθένας θα βρίσκει διέξοδο για το οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζει, θα τους βγάζει από το περιθώριο, θα επιβάλλει έναν άλλον ορίζοντα από την απογοήτευση, θα τους κάνει πρωταγωνιστές της πάλης και της ζωής τους. Συντονισμός αυτών των σωματείων με πανελλαδικό χαρακτήρα που θα δημιουργήσει έμπρακτα ένα άλλο ρεύμα στον συνδικαλισμό με αποφασιστική συμβολή στη δημιουργία άλλου ανεξάρτητου κέντρου αγώνα.  Είναι ο μόνος δρόμος για να τσακιστεί η αντεργατική επίθεση και η αδικία που γεννά και τρέφεται από το καπιταλιστικό σύστημα.
 
Απέναντι λοιπόν στην απελπισία και τον ατομικό δρόμου που τρέφει το μίσος μεταξύ των ανθρώπων, το φασισμό και την εγκληματικότητα ήρθε η ώρα να σηκώσουμε κεφάλι να προτάξουμε την ελπίδα, την αισιοδοξία και τον συλλογικό δρόμο που θα τσακίσει τα σχέδια Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-εργοδοσίας. Με απεργίες διαρκείας, καταλήψεις διαρκείας και μαζικό ανυποχώρητο αγώνα σπάμε τα δεσμά της εκμετάλλευσης και περνάμε στην αντεπίθεση για  να δημιουργήσουμε ένα ποτάμι κοινωνικών εξεγέρσεων που θα τους πνίξει!

Γκρεμίζοντας τον κόσμο τους να φτιάξουμε τον δικό μας!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου