Η ολοκλήρωση της τρίτης
αξιολόγησης αποτέλεσε έναν ακόμη σημαντικό σταθμό στην συνεχιζόμενη επιδρομή
στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
να παίξει το δικό της success story,
τόσο προσπαθεί να ρίχνει τα βάρη στις πλάτες της εργατικής τάξης και της
νεολαίας. Η δομική κρίση του καπιταλισμού, δεν έχει και δεν μπορεί να
ξεπεραστεί. Η προσπάθειες για σταθεροποίηση έχουν πέσει στο κενό, οι πολιτικές
ποσοτικής χαλάρωσης και το φθηνό χρήμα των τραπεζών δεν συμβάλλει στην κατεύθυνση
ξεπεράσματος της κρίσης.
Ως συνέχεια της κρίσης, οξύνονται
οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί σε διεθνές επίπεδο (ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσία-Κίνα).
Ειδικότερα στην γειτονιά μας, η διαπάλη στην περιοχή των Βαλκανίων από το ΝΑΤΟ
οξύνεται με κομβικό το ρόλο του ελληνικού κράτους. Σ’αυτό το πλαίσιο του
αυξανόμενου πολεμικού κινδύνου, κομμάτι της αστικής τάξης – όπως φάνηκε και από
τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό – προσπαθεί, χωρίς να τα
καταφέρνει όσο θα ήθελε, να αποσπάσει κοινωνική συναίνεση για τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης
στην περιοχή. Την ίδια στιγμή, οπλίζει το χέρι των φασιστικών ταγμάτων εφόδου
της Χ.Α..
Την ίδια στιγμή, συνεχίζονται οι μειώσεις των μισθών, η καταστρατήγηση
των εργασιακών δικαιωμάτων (νόμος για τα εργασιακά, απεργία κ.α.), συνέχιση των
ιδιωτικοποιήσεων (νερό, ρευμα, ΔΕΚΟ, μετρό κ.ο.κ.) και οι ηλεκτρονικοί
πλειστηριασμοί, καθώς και η επίθεση στην παιδεία (βλέπε την fast track ψήφιση του στις 26/2).
Φαίνεται πως σε αυτές τις συνθήκες, το δικό μας «στρατόπεδο» έχει
αρχίσει να ορθώνει αντιστάσεις, με αποκορύφωμα τη μεγάλη συγκέντρωση
εκπαιδευτικών - φοιτητών – μαθητών στο Υπουργείο Παιδείας την Παρασκευή 2/3. Άλλωστε,
από την αρχή της χρονιάς, μια σειρά από αυθόρμητες μάχες έχουν ξεσπάσει,
σπάζοντας το κλίμα νηνεμίας των προηγούμενων χρόνων (βλ. Ξάνθη, Εστίες
Πανελλαδικά, ΤΕΙ με αποκορύφωμα την 3μηνη κατάληψη στη ΣΓΤΚΣ).