ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΜΙΑ ΖΩΗ !

     Η περίοδος την οποία διανύουμε χαρακτηρίζεται από πληθώρα πολιτικών εξελίξεων τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο. Αυτά τα γεγονότα έχουν επιδράσει καθοριστικά στη συγκρότηση μια νέας συνείδησης στο λαό και ειδικότερα στη νέα γενιά. Τη πόρτα της Ευρώπης χτυπάει εδώ και πολλά χρόνια η οικονομική εξαθλίωση, η πείνα, η ανεργία, ο πόλεμος, ο φασισμός. Παρά την δήθεν “ανάπτυξή” του τον τελευταίο χρόνο, ο σύγχρονος καπιταλισμός αδυνατεί να αποκρύψει το αποτρόπαιο πρόσωπό του. Οι αστικές τάξεις ανά την υφήλιο, θέλοντας να διατηρήσουν τα πρωτεία τους και να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους πάνω στις πληττόμενες μάζες, δείχνουν τα δόντια τους οξύνοντας την επίθεση εις βάρος των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων.

Η κυβέρνηση θέλει να μας πείσει πως η εξαθλίωση και η λιτότητα φτάνουν σιγά σιγά στο τέλος τους και μπαίνουμε σε μία νέα εποχή. Μια εποχή  που θα έχει μόνο παροχές,  άλλωστε πλησιάζουν και οι εθνικές εκλογές, ενώ θα τελειώνει μια και καλή με την μιζέρια των μνημονίων, την λιτότητα και τις περικοπές. Το όμορφο αυτό παραμύθι έχει ξεκινήσει ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού με την πολυθρύλητη έξοδο πλέον από τα μνημόνια. Το πρόβλημα  της αφήγησης  πως ξεφεύγουμε από την κρίση  είναι πως παραβλέπει την ίδια την φύση αυτής της δομικής κρίσης του κεφαλαίου. Η κρίση που ξεκίνησε το 2008 και συνεχίζεται στην ουσία μέχρι σήμερα έχει βαθιές ρίζες στη δομή του συστήματος  και ο καπιταλισμός 10 χρόνια τώρα σε εγχώριο και σε διεθνές επίπεδο δεν έχει καταφέρει να την ξεπεράσει. Και σίγουρα η κρίση δεν έχει περάσει για εμάς. Οι μισθοί  βρίσκονται στον πάτο, οι εργασιακές γαλέρες πληθαίνουν, τα νοίκια εκτοξεύονται.

 Παρόλα αυτά η νεολαία σε πολλές περιπτώσεις πρωτοστατεί στην συγκρότηση ισχυρών κινηματικών αντιστάσεων. Η ελπίδα για τη γενιά μας ενυπάρχει στην  αντίσταση των νέων στη Βενεζουέλα απέναντι στην Αμερικάνικη πολεμική μηχανή και το επιχειρούμενο πραξικόπημα. Στους Γάλλους  φοιτητές  και νεολαίους που βγήκαν στους δρόμους δίπλα στο κίνημα των κίτρινων γιλέκων, διαδηλώνοντας απέναντι στην αύξηση των φόρων, τη διάλυση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, στην όξυνση της κρατικής καταστολής, καταγγέλλοντας την φασιστική ρητορεία της Λεπεν αλλά και το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο, αναδεικνύοντας παράλληλα την βαθύτερη δυναμική του νεολαιίστικου κινήματος. Τι καλύτερο από μια νέα γενιά που οραματίζεται την συνολική ανατροπή της κατάστασης;

Και στην Ελλάδα όμως η νεολαία πήρε τις πρώτες θέσεις μάχης και μπήκε θαρρετά στις πολιτικές μάχες που την αφορούν. Ένα προηγούμενο διάστημα βρέθηκε συνεχώς στο δρόμο απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ  (μέχρι πριν λίγους μήνες). Συμμετείχε στο πλάι των εκπαιδευτικών στις διαδηλώσεις τους για το δίκαιο αίτημα τους των άμεσων διορισμών και της κατάργησης του προσοντολογίου. Διαδήλωσε μαζικά για την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και συμμετείχε σε πορείες και δράσεις απέναντι στο σεξισμό και την πατριαρχία, όπως και στο πολύμορφο αντιφασιστικό κίνημα. Αλλά και το φοιτητικό κίνημα, ως οργανικό και το πιο συγκροτημένο κομμάτι του ευρύτερου νεολαιίστικου – λαϊκού κινήματος, από την αρχή της χρονιάς σήκωσε το γάντι απέναντι στις προσπάθειες διάλυσης της ζωής μας. Ας μην πάμε μακριά πάλεψε και είχε 1 μήνα κατάληψη στη σχολή μας τρενάροντας για πάνω από ένα εξάμηνο το νομοσχέδιο Γαβρόγλου που σκοπό είχε στην ουσία την διάλυση της Γεωπονικής. Στέκεται στο πλευρό του εργατικού κινήματος στις μάχες της γενιάς μας και μαζί με τους πρόσφυγες για έναν κόσμο χωρίς πολέμους και εξαθλίωση.

 

Βλέπουμε λοιπόν ότι η νεολαία σε διεθνές επίπεδο, αλλά και στην ίδια την Ελλάδα, μπαίνει μπροστάρης στις πολιτικές μάχες της εποχής μας προσδίδοντας παράλληλα νέα σύγχρονα χαρακτηριστικά. Συγκροτείται λοιπόν ρεύμα από μεριάς νεολαίας που δεν πείθεται με τις απαντήσεις του συστήματος, με ποικιλόμορφο και πολυποίκιλο τρόπο συγκρούεται με αυτό και  θέτοντας τα δικά του πραγματικά ερωτήματα   προσπαθεί να σκιαγραφήσει τις δικές του απαντήσεις και τους διαύλους έκφρασης του. Ένα ευρύτερο ρεύμα που πρέπει να γίνει συνολικό ρεύμα ανατροπής ,που θα βάζει στο στόχο τον πραγματικό αντίπαλο,  δεν θα μένει σε λογικές συνδιαλλαγής και μεσοβέζικων λύσεων και θα εμβαθύνει συνεχώς το περιεχόμενο του και τα μέσα έκφρασής του. Πρωτοπόρο ρόλο σε αυτή την διαδικασία θα παίξει το φοιτητικό κίνημα, ως το πιο οργανωμένο και μαχητικό κομμάτι της νεολαίας. Ακριβώς ένα τέτοιο συνολικό ρεύμα της νεολαίας και ένα τέτοιο φοιτητικό κίνημα  έχει χρέος και δυνατότητα να συμμετέχει σε κάθε πολιτική μάχη, να παλεύει για να αναστρέψει τους δυσμενείς συσχετισμούς βάζοντας τις δικές του ανάγκες στο προσκήνιο και συμμετέχοντας με μαζικό και ανυποχώρητο στίγμα στην  μάχη των φοιτητικών εκλογών.

  

Ακριβώς κι αυτό είναι το στίγμα με το οποίο πρέπει να πάμε στην μάχη των φοιτητικών εκλογών. Για να αποτυπωθεί ένα ρεύμα αμφισβήτησης της υπάρχουσας κατάστασης, μαχητικής σύγκρουσης  με τις πολιτικές  Κεφαλαίου-Ε.Ε-Κυβερνήσεων, που δεν θα ενσωματώνει λογικές ήττας, θα πηγαίνει τους αγώνες μέχρι τέλους, θα επιβάλλει τις ανάγκες της πληττόμενης πλειοψηφίας. Θα στείλει με το πιο εκκωφαντικό τρόπο το μήνυμα πως «ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ». Εμείς θα είμαστε αυτοί που θα καθορίζουμε την ατζέντα. Να φανεί ξεκάθαρα ότι η νεολαία, όχι απλά δε συναινεί, αλλά και παλεύει και καταδικάζει την διάλυση της εργασιακής της προοπτικής, του παρόντος και του μέλλοντος της. Απέναντι στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν στέλνουμε με μαζικό και μαχητικό τρόπο το μήνυμα ότι το σύστημα τους δεν μας χωράει, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα όνειρα μας. Και ότι θα είμαστε εμείς αυτοί που με κάθε τρόπο θα σταθούμε απέναντι τους και θα τους ανατρέψουμε.

 

 Όπως και στις κρίσιμες μάχες της γενιάς μας δεν χωράει η απάθεια και η αποχή, έτσι και στις φοιτητικές εκλογές η στάση μας δεν μπορεί να είναι αυτή αλλά η πολιτικά επικίνδυνη για το σύστημα και τους εκπροσώπους του μέσα στις σχολές. Δεν ανεχόμαστε πλέον να μας κατηγορούν ως μια αδιάφορη γενιά. Δεν ανεχόμαστε πλέον από τους σάπιους εκφραστές του συστήματος (βλ. ΜΜΕ, πολιτικό κατεστημένο) να θεωρούν πως συμφωνούμε στα σχέδια τους ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ.

 

  Για όλους αυτούς τους λόγους η ψήφος στην ΕΑΑΚ είναι αυτή που εκφράζει αυτή τη λογική και αποτελεί τη μόνη ψήφο που είναι πολιτικά επικίνδυνη για το σύστημα. Με γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς ,στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις λαϊκές γειτονιές και με το συντονισμό όλων αυτών ο λαός και η νεολαία οφείλει να καταλάβει ότι είναι η κινητήρια δύναμη της ιστορίας, η μόνη που μπορεί να φέρει κοινωνικές αλλαγές προς όφελος της λαϊκής πλειοψηφίας. Παλεύοντας για την υλοποίηση του αντικαπιταλιστικού-μεταβατικού προγράμματος στο τώρα, με όρους λαϊκής επιβολής. Με τη πεποίθηση ότι οι αγώνες για να είναι νικηφόροι πρέπει να βγουν έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας και να έρθουν σε σύγκρουση με αυτά, να τσακίσουμε τη πολιτική της βάρβαρης λιτότητας και τους όποιους εκφραστές της. Αναδεικνύουμε την ανάγκη Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΑΛΛΙΩΣ, χωρίς παλιά και νέα μνημόνια. Ισχυροποιούμε τη μόνη αντίληψη που πρεσβεύει ότι αποκλειστικά οι αγώνες μπορούν να αλλάξουν πραγματικά τη κατάσταση. Δίνουμε τη δυνατότητα και ανοίγουμε δρόμο ώστε το νέο πολιτικό φοιτητικό κίνημα να πάρει σάρκα και οστά, να ανατρέψει τη νέα τάξη πραγμάτων της λιτότητας και της ανεργίας και να επιβάλλει τις ανάγκες και τα δικαιώματά του σε ΜΟΡΦΩΣΗ – ΔΟΥΛΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ.

ΣΤΙΣ 10 ΑΠΡΙΛΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ || ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΣΤΙΣ 10 ΑΠΡΙΛΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝ.Α.Χ.-Ε.Α.Α.Κ.