ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ ΦΑΚΕΛΩΣΑΝ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

36 Χρόνια μετά την Εξέγερση του Νοέμβρη, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση των «αντιεξουσιαστών» προκαλεί με την ακραία αστυνομική βία, με τις μαζικές συλλήψεις διαδηλωτών, στοχεύοντας στην τρομοκράτηση του κινήματος και στη δοκιμή των επιχειρησιακών σχεδιασμών εν όψει των κινητοποιήσεων (η πρόβα τζενεράλε περιελάμβανε και τη δοκιμή των ενσωματωμένων καναλαρχών και συγκροτημάτων του τύπου που για μια ακόμη φορά πρόσβαλαν τηλεθεατές και αναγνώστες παραπληροφορώντας, αμαυρώνοντας, κρύβοντας τις αυταρχικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης).

Αποκορύφωμα της κρατικής καταστολής και απόδειξη των πλαισίων αστυνομικού κράτους που οικοδομεί ο απροκάλυπτος κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός αποτελεί η παρακολούθηση, φωτογράφηση και φακέλωμα των φαντάρων διαδηλωτών.

Ο Χρυσοχοϊδης, ο ακροδεξιός με το κουστούμι υπουργός του ΠΑΣΟΚ «Προστασίας του Πολίτη» διέταξε τα όργανα του πιο επαίσχυντου μηχανισμού, της Κρατικής Ασφάλειας, να μεταμφιεστούν σε φωτογράφους και να στρέψουν τα φλας στους Ένστολους Πολίτες με Στολή! Δρώντας με την «κουκούλα της ανωνυμίας», χωρίς στολή και διακριτικά!!!

Είναι ενδεικτικό ότι κατέγραφαν κάθε κίνηση των φαντάρων, σε όλη τη διάρκεια της πορείας.

Εκεί που πραγματικά παρουσίασαν «υπερβάλλον χαφιεδικό ζήλο» ήταν έξω από την Αμερικανική Πρεσβεία, όταν φαντάρος-φοιτητής του Πολυτεχνείου, απέναντι στις ορδές των ΜΑΤ, έδωσε λόγο τιμής στους αγώνες του χθες, υπόσχεση για τις εξεγέρσεις του αύριο.

Μα δεν ξέρουν ότι οι φωτογραφίες αυτές είναι κειμήλια υπερηφάνειας και τιμής για τους αγωνιστές;

Μα δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι και πειράξουν τους φαντάρους διαδηλωτές του Πολυτεχνείου θα πυροδοτήσουν την οργισμένη αλληλεγγύη των συναδέλφων τους φοιτητών και ενός ολόκληρου κόσμου που κάνει πράξη το ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΖΙΚΟ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ;

Αλήθεια, οι χαφιέδες της Κρατικής Ασφάλειας, βολεψάκηδες φιλοτομαριστές, πραιτοριανοί της εξουσίας και βασανιστές του κάθε αδύναμου, άνθρωποι που διέφυγαν της υποχρεωτικής στράτευσης και ποτέ δε θα πολεμήσουν, εντεταλμένοι διώκτες όσων αντιστέκονται στου «Παραλόγου τη θητεία», στις δολοφονικές αποστολές του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ και στην αντιμετώπιση των αγωνιζόμενων ως «εσωτερικό εχθρό», δε θέλουν και δε μπορούν να τα αναλογιστούν.

Το ίδιο όμως συμβαίνει και με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την συμπολίτευση ΝΔ-ΛΑΟΣ, τους Εργοδότες, τα ΜΜΕ και την Ε.Ε. Στόχος τους είναι η Προστασία του Αστικού Συστήματος, η υπεράσπιση της αντεργατικής πολιτικής με ΜΑΤ, χαφιέδες, κάμερες παντού.

Για αυτό εξάλλου σε μια επιχείρηση πρωτόγνωρης καταστολής και λογοκρισίας καταδιώκουν το INDYMEDIA, θέτουν ζήτημα Άρσης της Ανωνυμίας των Μπλογκ.

Δε θέλουν να υπάρχει συντονισμός του κινήματος.

Πνίγουν κάθε πηγή αντιπληροφόρησης.

Θέλουν να εξασφαλίσουν την παρηκμασμένη, παρωχημένη, χοντροκομμένη ομοφωνία της Τρέμη, του Πρετεντέρη, του Τσίμα, του Χατζηνικολάου και των άλλων μεγαλοδημοσιογράφων και εκδοτών ταυτόχρονα, γραφικών προπαγανδιστών της απαίτησης εξαφάνισης κάθε εργασιακού-ασφαλιστικού-δημοκρατικού δικαιώματος.

ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ….

diktiospartakos.blogspot.com/a

ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Παρά την ακραία κρατική τρομοκρατία και την επίδειξη δύναμης των μηχανισμών καταστολής, παρά την προσπάθεια να μην έχουν έξοδο και άδεια οι δεκάδες φαντάροι που θα συμμετείχαν στην πορείες, 9 στρατευμένοι στην Αθήνα και 2 στη Θεσσαλονίκη διαδήλωσαν και ένωσαν τις φωνές τους μαζί με χιλιάδες διαδηλωτές. Οι φαντάροι δεν αντιμετωπίζουν πειθήνια του Παραλόγου τη Θητεία, την απλήρωτη και θανατηφόρα (συχνά) εκμετάλλευσή τους, το στρατό-επιχειρησιακό βραχίονα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Ήδη έχουν αλλάξει πολλά εντός στρατοπέδων. Οι αγώνες και η αμφισβήτηση των φαντάρων πετυχαίνουν διαρκώς νίκες πάνω στο μιλιταρισμό, τον εθνικισμό και τη σκληρότητα, τον ιδεολογικό και πρακτικό τραμπουκισμό του ελληνικού στρατού. Κάνουν, διαρκώς περισσότερο, πράξη το σύνθημα «ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΖΙΚΟ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ».

Από τους 9 φαντάρους, οι έξι συνέχισαν την πορεία μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία. Εκεί, ο ναύτης Δ.Τ., φοιτητής του Πολυτεχνείου, μπροστά στις ορδές των ΜΑΤ και τις κλούβες, αγκαλιασμένος από το μαζικό μπλοκ της πορείας, απηύθυνε τον πιο επίκαιρο από ποτέ χαιρετισμό προς τους φοιτητές και τους εργαζόμενους. Παρά τη συγκάλυψη από τα ΜΜΕ, το μήνυμα αγώνα και νίκης ήταν σαφές και έχει ήδη πάει παντού:

«Είμαι ναύτης. Υπηρετώ τη θητεία στο ναυτικό που περιπολεί στη Αφρική, τη Μεσόγειο και την Ασία, μαζί με τους ΝΑΤΟϊκούς και Ευρωπαϊκούς στρατούς.

36 χρόνια μετά, μας καλούν να «γιορτάσουμε» την επέτειο του Πολυτεχνείου σαν να ήταν μια γιορτή. Ξεχνούν επιμελώς, ότι τότε διατάχθηκαν φαντάροι να στρέψουν τα όπλα τους ενάντια στον εξεγερμένο λαό.

36 χρόνια μετά, σχεδιάζουν και προετοιμάζουν να στρέψουν τα όπλα του στρατού ξανά ενάντια στον ίδιο εχθρό λαό, στο όνομα της δημοκρατίας

36 χρόνια μετά, αφού μας μίλησαν για τις ευθύνες των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στην επταετία της χούντας, εκστρατεύουν σε 15 χώρες του πλανήτη στέλνοντας φαντάρους να σκοτώσουν και να σκοτωθούν - να «ανοικοδομήσουν» - μαζί με το ΝΑΤΟ και τον ευρωστρατό, στο όνομα της «ασφάλειας», της «δημοκρατίας και της ελευθερίας».

Αρνούνται και διαλύουν τα, ακόμα και στοιχειώδη, δικαιώματά μας στο βωμό των εθνικών αναγκών, όπως ακριβώς αρνούνται και διαλύουν τα δικαιώματα στους χώρους δουλειάς, στην παιδεία, στους δρόμους αυτής της κοινωνίας.

Οι φαντάροι είμαστε πολίτες με στολή. H γενιά μου Δεν Πολεμά ενάντια σε εργαζόμενους, μετανάστες και νεολαία, για το στρατό της απλήρωτης εκμετάλλευσης, των θανάτων και των αυτοκτονιών.

Αφουγκράζεται το σύνθημα-στόχο για μαζικό κίνημα μέσα κι έξω από το στρατό.

Απαιτεί Ελεύθερο Συνδικαλισμό των Φαντάρων».

Αυτή η αγωνιστική παρουσία των Φαντάρων –Πολιτών με Στολή, ήρθε να προστεθεί στους 30.000 και πλέον διαδηλωτές που βρέθηκαν στην πορεία του φετινού Πολυτεχνείου, στη μεγαλύτερη διαδήλωση των τελευταίων χρόνων. 36 χρόνια μετά την εξέγερση της νεολαίας ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών των ντόπιων και ξένων συμφερόντων. Ένα χρόνο μετά την εξέγερση της νεολαίας και την οργή για τη δημοκρατία του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, των επιχειρηματιών και των καναλαρχών, των ΜΑΤ, της ΕΛΑΣ και της ΕΥΠ.

36 χρόνια μετά, η οικονομική κοινωνική και πολιτική βαρβαρότητα που υλοποιείται διαδοχικά από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σχεδιάζεται από κοινού με τους εταίρους της ΕΕ, στηρίζεται από τη σύγχρονη (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική) ακροδεξιά, περνά πάνω από μια ηττημένη καθεστωτική αριστερά, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη. Δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη από τον κόσμο της εργασίας, τη νεολαία, τους αποκλεισμένους και τους μετανάστες, τα ριζοσπαστικά ρεύματα αμφισβήτησης.

Η σύγκλιση στρατού και αστυνομίας, οι αποστολές εκτός συνόρων, η αυταρχική θωράκιση του κράτους για να επεκτείνεται, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, η αντεργατική λαίλαπα της «ισχυρής Ελλάδας» είναι εδώ. Φοβάται το Δεκέμβρη, φοβάται τη ζωντανή ουσία του Πολυτεχνείου. Δε φοβίζει όμως εμάς!

Οι 12 «προληπτικές» προσαγωγές και 1 σύλληψη πριν από την πορεία, οι 350 περίπου «προληπτικές» προσαγωγές κι 7 συλλήψεις μετά, η στρατιωτική κατοχή των Εξαρχείων και των πανεπιστημιακών σχολών, πάντα υπό το «διακριτικό» κατοχικό κλοιό χιλιάδων ΜΑΤατζήδων, ειδικών μονάδων και ασφαλιτών, φανερώνουν το βάναυσο σχεδιασμό που ο (καταθέτης στεφάνων) Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του είναι αποφασισμένοι να επιβάλλουν.

Είναι το κοινωνικό αντίστοιχο ενός στρατού που, υπό τις οδηγίες τους, κυνηγά μετανάστες, εκστρατεύει σε Βαλκάνια, Αφγανιστάν και Αφρική, στρέφεται κατά του εχθρού λαού, σκοτώνει και ξεζουμίζει τους στρατευμένους πάντα δεμένος με το ΝΑΤΟ και τον ευρωστρατό. Γι’ αυτό και φέτος προκάλεσε αίσθηση η (για μια ακόμα φορά) μαζική συμμετοχή των στρατευμένων στην πρώτη αλυσίδα του μπλοκ του Πολυτεχνείου.

Πλέον σύντροφοι δεν μιλούμε με λόγια, αλλά με πράξεις. Οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί.Οι φαντάροι με την συμμετοχή τους στην πορεία του Πολυτεχνείου έδειξαν τον δρόμο του αγώνα, της αξιοπρέπειας και της αμφισβήτησης.

Ας τους ακολουθήσουμε…

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com

ΤΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΟΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ...

Τα πανεπιστήμια και η ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι όπως δήλωσε και η Α. Διαμαντοπούλου η «μάχη των μαχών» για την κυβέρνηση. Είναι γιατί λόγω του φοιτητικού κινήματος η είκονα του πανεπιστημίου και των αποφοίτων που θα ήθελαν δεν έχει καταφέρει να σχηματιστεί. Δεν χρειάζονται ούτε 100, ούτε καν μία μέρα ανοχης στο ΠΑΣΟΚ για να καταλάβει κανείς τις διαθέσεις του, αφου προχωράει αρκετά γρήγορα το μεταρρυθμηστικό του έργο.

Από την πρώτη μέρα της ανάληψης καθηκόντων στο υπουργείο παιδείας η Αννα Διαμαντοπούλου ανακοίνωσε το «πάγωμα» των αδειων από 40 ΚΕΣ τα οποία είχε πιστωποιήσει η απερχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Το «πάγωμα» όχι μόνο δεν προωθει την ανάκληση των αδειών αλλά ίσα ίσα αποτελεί ένα τέχνασμα για την λειτουργία των ΚΕΣ με τους δικούς τους όρους. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΠΑΣΠ στις σχολές αλλά και ο Γ. Παπανδρέου προεκλογικά έκανε λόγο για ιδιωτικά πανεπιστημια ( αυτά που αποκαλούν μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά ) τον οποίων η ποιότητα θα εξασφαλίζεται μέσα από την αξιολόγηση.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η αξιολόγηση δεν είναι μια γενική έννοια όπως αναφέρονται σε αυτήν ΠΑΣΠ και ΔΑΠ αλλά μια συγκεκριμένος νόμος τον οποίο η προαναφερόμενες παρατάξεις στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις. Ουσιαστικά η αξιολόγηση είναι η κατάταξη σχολών και πανεπιστημίων με μια σειρά κριτηρίων της αγοράς, έχοντας σαν βασικό της «μπούσουλα» τις πιστωτικές μονάδες. Δηλαδή σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα θα αξιολογείται η κατεύθυνση και η ποιότητα της έρευνας, το επίπεδο ευελιξίας, παραγωγικότητας και επανακατάρτισης του απόφοιτου-υποαπασχολούμενου, αλλά και ο τρόπος λειτουργίας γενικότερα όλου του ιδρύματος. Όλα αυτά βέβαια θα ανταμείβονται η θα «καταδικάζονται» με την αύξηση ή τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης. Κοινός το «καλά» αξιολογημένο ίδρυμα θα πριμοδοτείτε με αρκετά χρήματα. Αντιθέτως στο «άσχημα» αξιολογημένο θα μειώνεται η θα κόβεται η χρηματοδότηση με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας του. Αυτό προσπαθώντας να επιβιώσει θα αναζητά πηγές από ιδιώτες(πράγμα που θα επιτρέπεται σύμφωνα με την αξιολόγηση), οι οποίοι βέβαια θα έχουν την απαίτηση ελέγχου και προσαρμογής όλου του πανεπιστημίου στις δικές τους ανάγκες(πρόγραμμα σπουδών). Παράλληλα επιδιώκοντας τα «καλά» πανεπιστήμια να διατηρήσουν τη θέση τους, θα επιχειρούν και αυτά με τη σειρά τους να εξοικονομήσουν πόρους από ιδιώτες, με αποτέλεσμα από τη μια την άμεση εμπλοκή εταιριών και εργοδοτών στα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά και από την άλλη τη δημιουργία ενός ανταγωνισμού αντίστοιχου σύγχρονων επιχειρήσεων, του οποίου το βάρος θα το επωμιστούν οι φοιτητές.

Μέσω της αξιολόγησης θέλουν να δημιουργήσουν έναν ιδιότυπο αγώνα δρόμου των ιδιωτικών πανεπιστημίων με τα δημόσια. Έναν αγώνα δρόμου επιχειρηματικής λειτουργίας, έρευνας για λογαριασμό εταιριών, καταστολής φοιτητικών κινητοποιήσεων και τελικά δημιουργίας αποφοίτων όσο ποιο επανακαταρτήσιμων και ευέλικτων γίνεται ( ανασφάλιστη εργασία, 500 και 600€ μισθός, ανεργεία). Από ότι καταλαβαίνουμε είναι πολύ εύκολο από αυτήν την ιστορία ηττημένοι να βγούμε και εμείς και οι απόφοιτοι των ΚΕΣ. Από την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ μέχρι την ΠΚΣ και την ΑΡΕΝ, όλοι ζητάνε κατάργηση των ΚΕΣ. Ουδείς δεν μιλάει όμως για τις δεκάδες χιλιάδες ( 60.000 φέτος ) μαθητές που μένουν εκτός κάθε χρόνο με την βάση του 10. Αυτά τα παιδιά δεν είναι απέναντι αλλά στο πλάι μας. Γιατί και αυτοί αποτελούν την γενιά των 700€. Χρειάζεται λοιπόν μια συνολική πρόταση παιδείας που θα μιλάει για ελεύθερη πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, για πτυχίο μοναδική προϋπόθεση εύρεσης εργασίας.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν κάτι άπιαστο, ούτε βέβαια κάτι εφικτό για τους εκφραστές του σημερινού συστήματος. Δεν θα μπορούσαν άλλωστε. Εκφράζουν τις κοινωνικές ανάγκες της θιγόμενης πλειοψηφίας και της νεολαίας. Δεν μπορούν να κερδιθούν ούτε μέσα από την υποταγή και το γλείψιμο, ούτε μέσα από τηνηττοπάθεια και την μοιρολατρεία. Έχουν ανάγκη από τις διαδικασίες που ακύρωσαν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στο παρελθόν. Απ' τις γενικές συνελεύσεις, τις μαχητικές πορείες, την ζωντανή και «από τα κάτω» αντιπολίτευση που τους ετοιμάζουμε...

Τι έγινε στην Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 21/10

Σε μια περιοδο που η δημοσια και δωρεαν εκπαιδευση μπαινει παλι στο στοχαστρο απο την κυβερνηση του ΠΑΣΟΚ, η σταση και η απαντηση του του φοιτητικου κινηματος καθε αλλο παρα παθητικη θα επρεπε να ειναι. Την στιγμη που αναγνωριζονται τα κολλεγια και φερνουν την ιδιωτικη εκπαιδευση απο την πισω πορτα, την στιγμη που επιχειρειται η νεκρανασταση της ΕΦΕΕ, την στιγμη που και μεσα στην σχολη αλλαζει αρδην ο τροπος φοιτησης (Ν+3, οριο απουσιων) επιχειρηθηκε να γινει γενικη συνελευση προκειμενου να συζητηθουν ολα αυτα και να παρει αποφαση ο συλλογος.

Δυστυχως ομως εμελε να εχει την ιδια καταληξη που εχουν οι συνελευσεις τους τελευταιους 6 μηνες στο Γεωπονικο αφου ιδια παραμενουν τα αιτια, ιδιοι ειναι και οι υπευθυνοι...

Πρωτος υπευθυνος για την μη διεξαγωγη γενικης συνελευσης ειναι το αντιδραστικο μπλοκ πρυτανειας-καθηγητων που πεισματικα και με καινουργιες δικαιολογιες καθε φορα αρνουνται να αναβαλλουν τα εργαστηρια για να ερθει κοσμος στο αμφιθεατρο. Αυτος ειναι αλλωστε και ο ρολος τους, ο ρολος δηλαδη της καταστολης των μαζικων "απο τα κατω" διαδικασιων που τοσες φορες εχουν μπλοκαρει τα επιχειρηματικα τους σχεδια.

Για αλλη μια φορα η ΔΑΠ ελαμψε δια της απουσιας της. Αυτες οι διαδικασιες δεν ειναι μονο αντιθετες με την αντιληψη της αλλα ειναι αυτες που εδω και χρονια την εχουν στησει με την πλατη στον τοιχο. Τι θα μπορουσε αλλωστε να μας πει για τα ιδιωτικα πανεπιστημια και την καταστολη οταν η ΝΔ ειναι αυτη που εστρωσε τον δρομο στο ΠΑΣΟΚ(αρθρο 16, νεες αστυνομικες ομαδες, Ν. Πλαισιο...) Τι να πει για το φοιτητικο κινημα που απειρες φορες εχει προσπαθησει να το καταστειλει(Δεκεμβρης, κινητοποιησεις 06-07 κλπ).

Η ΠΑΣΠ απο την αλλη προσπαθησε να μας πεισει πως πασχει απο σχιζοφρενεια. Από την μια στο αμφιθεατρο ελεγε ποσο πολυ "αγαπαει" τις συνελευσεις και απο την αλλη εδιωχνε διακριτικα τα μελη της. Προσπαθησε αλλα δεν μας επεισε. Δεν μας επεισε γιατι η σταση της με το να μην κανει καμια κινηση για την εμπλοκη κοσμου στην γενικη συνελευση περα απο το να φερει τα μέλη της, η προταση στο πλαισιο για "συναντηση" με τον πρυτανη για το 1/5 στα εργαστηρια, η μουγκα για την καταστολη και η υπεκφυγη ξεκαθαρης απαντησης για τα ΚΕΣ, δειχνει ξεκαθαρα πως η ΠΑΣΠ εχει βαθεια μεσα της την αντιληψη της υποταγης και του ξεπουληματος (να μην ξεχναμε πως ειναι και παραταξη του ΠΑΣΟΚ). Ειναι χυδαιο η δυναμη που κατεστειλε μαζι με την ΔΑΠ τις κινητοποιησεις του Δεκεμβρη, που ταυτιζει τις γενικες συνελευσεις με τα οργανα συνδιοικησης και που αποτελει πατερα της αξιολογησης να μιλαει για φοιτητικο κινημα. Μάλλον κρυβει πως το μονο φοιτητικο κινημα που ουσιαστικα επιθυμει ειναι αυτο που βαραει προσοχη στις ορεξεις της εκαστοτε κυβερνησης(βλεπε ΕΦΕΕ).

Δυστυχώς την στάση της απέναντι στις γενικές συνελεύσεις δεν άλλαξε η ΠΚΣ που έχει πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την διάλυση και υποβάθμηση αυτών. Εδώ και δύο χρόνια όχι μόνο δεν έχει σχέδιο για το φοιτητικό κίνημα και το τσάκισμα της επίθεσης στην παιδεία, αλλά επιχειρεί την καταστρατήγηση του μέσα από την έντονη προσπάθεια ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ. Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στην σειρά: Σε ΔΣ που καλείται από τον ΑΝΑΧ υπογράφει για γενική συνέλευση την Τετάρτη. Την επόμενη μέρα καλεί σε δικιά της εκδήλωση ( επιτροπή αγώνα ) για την Τετάρτη και καλεί σε συνέλευση την Πέμπτη, την μέρα πανεκπαιδευτικού συλλαλητήριου. Ο μοναδικός λόγος που πάτησαν το πόδι τους στην συνέλευση ήταν για να την διαλύσουν. Αφού λοιπόν μπήκαν, άρχισαν να αποκαλούνε τον ΑΝΑΧ πολιτικό συνεχιστή του ΠΑΣΟΚ επανελλημένα. Όταν προσπαθήσαμε να βάλλουμε φρένο στην λασπολογία και τον παραλογισμό τους, μέλος τους ξεκίνησε επίθεση προς εμάς. Με αυτήν την προμελετημένη της στάση η ΠΚΣ έδωσε για μια ακόμη φορά πάτημα στην απαξίωση των γενικών συνελεύσεων και του πολιτικού διαλόγου που μέσα σε αυτές γίνεται.

Υπερασπιστές των γενικών συνελεύσεων μπορεί να αυτοαποκαλούντε πολλοί. Το τι πραγματικά είναι όμως το έχουν αποδείξει και θα αποδείξουν και στο μέλλον. Την απάντηση σε αυτούς που βάζουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα πάνω από το φοιτητικό κίνημα, την απάντηση σε αυτούς που αντιμετωπίζουν τις γενικές συνελεύσεις σαν πασαρέλα παρατάξεων, την απάντηση σε όσους προσπάθούν να απαξιώσουν τις διαδικασίες έκφρασης της θιγόμενης πλειοψηφίας στις σχολές, θα την δώσουν οι ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Όπως στο κίνημα του αρ. 16 και του νόμου πλαίσιο, όπως τον Δεκέμβρη.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΕ

«Μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας και απαξίωσης της ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος), υπήρξε κατ’ αρχήν συμφωνία από τις φοιτητικές παρατάξεις των ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, ΑΡ.ΕΝ, για να ξεκινήσει η διαδικασία για τη σύγκληση του ανώτατου οργάνου του φοιτητικού συνδικαλιστικού κινήματος(...)Σήμερα το φοιτητικό κίνημα στέλνει ένα πρώτο μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης, παραμερίζοντας τα λάθη και τα εμπόδια του παρελθόντος, δίνουμε μια προοπτική ενότητας μέσα από την κατ’ αρχήν σύγκληση της Τεχνικής Γραμματείας για την διοργάνωση του Πανσπουδαστικου Συνεδρίου.

Απόσπασμα από το Δελτίο Τύπου της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για την διεξαγωγή Πανσπουδαστικού Συνεδρίου. Οκτώβρης 2009

Η εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση, μία συνταγή προετοιμασμένη εδώ και καιρό, αποτελεί πλέον πραγματικότητα. Το κεφάλαιο μπροστά στην κρίση του προσπαθεί να βρει ένα βηματισμό για να την υπερβεί, ένα βηματισμό που περνά και μέσα από τη σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος, από την υπέρβαση της κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης ,που όξυνε και η εξέγερση του Δεκέμβρη, και από το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, υπό τον φόβο μάλιστα νέων κοινωνικών εκρήξεων. Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσει στον ίδιο δρόμο που χάραξε η ΝΔ, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Οι πρώτες της κινήσεις, παρά τη φιλολογία για το πρόγραμμα των 100 ημερών είναι ενδεικτικές: Ήδη στα Εξάρχεια και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου έχει ριζώσει η παρουσία των «πραιτόρων» που υπό την εξουσιοδότηση του περιβόητου υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη» προχωρούν σε πογκρόμ ενάντια στη νεολαία και σε πολιτικές συλλογικότητες. Ο θάνατος ενός ακόμα μετανάστη από την αστυνομική βία δένει σημειολογικά απόλυτα με τις συνεχιζόμενες διώξεις σε βάρος των μεταναστών. Ταυτόχρονα η νέα κυβέρνηση αναστέλλει τις προσλήψεις στο πρόγραμμα διδακτικής στήριξης και δεν ικανοποιεί στο ελάχιστο τα αιτήματα των λιμενεργατών που συνεχίζουν την απεργία. Την εκπροσώπηση της νέας κυβέρνησης έχει αναλάβει ο γνωστός και μη εξαιρετέος Θ. Πάγκαλος με την περιώνυμη αντικομουνιστική και αυταρχική ρητορεία του. Η επιδίωξη για ενίσχυση της αντιλαϊκής – αντεργατικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα σαφής.

Μια εβδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές αλλά και μερικές μέρες μετά την πραξικοπηματική χορήγηση των 33 αδειών λειτουργίας στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών από τον Άρη Σπηλιωτόπουλο, οι προθέσεις της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης γίνονται ξεκάθαρες ενώ η τοποθέτηση της Α. Διαμαντοπούλου στο Υπουργείο Παιδείας (γνωστής για τη συνεπή της στάση στη στήριξη του συνόλου της αντι – εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και καταστολής των νεολαιίστικων αγώνων της προηγούμενης περιόδου), δεν είναι καθόλου τυχαία. Το «πάγωμα» της αδειοδότησης των κολεγίων όχι μόνο δε σημαίνει απόσυρση των αδειών αλλά στρώνει το έδαφος για τη θέσπιση ενός νέου νόμου για τα ΚΕΣ, δήθεν πιο αξιοκρατικού και για τη δημιουργία «δημόσιας αρχής πιστοποίησης και ελέγχου των κολεγίων» για την προώθηση του αντιδραστικού νόμου για την αξιολόγηση. Αν συνυπολογίσει κανείς τη διακηρυκτική τοποθέτηση Παπανδρέου για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, καθίσταται σαφές ότι το μέτωπο της εκπαίδευσης παραμένει ενεργό. Την ίδια στιγμή, ο νέος νόμος – πλαίσιο παραμένει ενεργός και επιχειρείται να εφαρμοστούν από διάφορες συγκλήτους και οι διατάξεις του σε σχέση με τους αντιδραστικούς εσωτερικούς κανονισμούς (διαγραφές φοιτητών, ποινικοποίηση καταλήψεων, κατάργηση ασύλου, πιστωτικές μονάδες, αντιδραστικές αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών κλπ). Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ προχωράει στην ανασύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας και την προκήρυξη του στημένου διαλόγου, για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή «συναίνεση» στη «μητέρα όλων των μαχών», την παιδεία, όπως δήλωσε και η νέα υπουργός.

Σε αυτό το φόντο και πριν ακόμα καλά ανοίξουν οι σχολές τίθεται το ζήτημα της διεξαγωγής του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου για τη συγκρότηση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (ενός οργάνου που εδώ και δεκαπέντε χρόνια παραμένει ανενεργό) τέσσερις μόλις μέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές. Η συναίνεση όλων των καθεστωτικών δυνάμεων για το ζήτημα και η βιασύνη τους για επίσπευση των διαδικασιών σε νεκρό πολιτικό χρόνο πριν ακόμα γίνουν οι πρώτες Συνελεύσεις των Συλλόγων, αναδεικνύει σαφείς πολιτικές στοχεύσεις. Το ΠΑΣΟΚ με τον αέρα της «αλλαγής» των εκλογών μπαίνει δυναμικά στη χάραξη επιθετικής πολιτικής και στο χώρο της εκπαίδευσης. Το υπουργείο θα προσπαθήσει να βρει έναν προνομιακό συνομιλητή από πλευράς φοιτητών στα πλαίσια του «διαλόγου» και του ΕΣΥΠ, πριν ακόμα τεθούν τα πολιτικά ζητήματα στους συλλόγους. Τέτοιος συνομιλητής σίγουρα δεν είναι οι Γενικές Συνελεύσεις, οι Συντονιστικές Επιτροπές, το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, μορφές οργάνωσης που το ίδιο το κίνημα υιοθέτησε, στο πλαίσιο του νικηφόρου αγώνα διαρκείας που διεξάγει τα τελευταία χρόνια.

Στα διαπαραταξιακά μαζέματα για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ καμία από τις υπόλοιπες παρατάξεις δεν άρθρωσε πολιτικό λόγο γύρω από αυτή την επιλογή παρά τις εγκλήσεις, ενώ δεν υπήρξε καμία τοποθέτηση σε σχέση με το πολιτικό πλαίσιο και τους όρους διεξαγωγής του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου. Με βάση αυτή την πραξικοπηματική πρακτική φάνηκε ότι υπάρχει «από τα πάνω» συμφωνία για να προχωρήσουν εν κρυπτώ και άνευ όρων οι διαδικασίες του. Η βιασύνη όλων των παρατάξεων να διευθετήσουν το ζήτημα της κοινής καταγραφής των εκλογικών αποτελεσμάτων στα οποία δεν έχουν καταλήξει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και αποδοχής κατά συνέπεια εξόφθαλμων φαινόμενων νοθείας σε πολλούς συλλόγους, καταδεικνύει τις προθέσεις τους.

Η Νέα Δημοκρατία επί τρία χρόνια αποτέλεσε τον οδοστρωτήρα που πήγε να σαρώσει τα πάντα στο χώρο της εκπαίδευσης. Οι ανυποχώρητοι και ανειρήνευτοι αγώνες της νεολαίας επέφεραν τεράστια πλήγματα στην απρόσκοπτη προσπάθειά της ως κυβέρνησης στις αντιμεταρρυθμίσεις και συνέβαλαν στην πτώση της. Στο χώρο των πανεπιστημίων η ΔΑΠ ήταν πάντα απέναντι στο μαζικό, μαχητικό φοιτητικό κίνημα και με τις θέσεις και τις πρακτικές της τάχθηκε στο πλάι των αντιδραστικών Υπουργών Παιδείας της ΝΔ, βάζοντας πλάτες στην εφαρμογή του νέου νόμου πλαίσιο στις σχολές. Η ΔΑΠ συνεχίζει να στηρίζει την πολιτική των αναδιαρθρώσεων μακριά από τα ενοχλητικά αμφιθέατρα των Φοιτητικών Συλλόγων μέσα από αποστειρωμένες από το κίνημα διαδικασίες. Η κυβερνητική πλέον ΠΑΣΠ κρατούσε πάντα αντίστοιχη στάση με αυτή της ΔΑΠ – παρά τις «αντιπολιτευτικές» κορώνες και το «αριστερό» προσωπείο που κατά διαστήματα έβγαζε – και στην παρούσα συγκυρία θέλει να είναι βοηθός στο σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για το στήσιμο ενός προσχηματικού διαλόγου μέσω του ΕΣΥΠ – στο οποίο χωρά με ακρίβεια ένα όργανο που επιχειρείται να συγκροτηθεί με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά κόντρα στα κεκτημένα του κινήματος. Βαρύτατες ευθύνες φέρουν και οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια. Το ΚΚΕ παρά την πτώση του στις βουλευτικές εκλογές και τα χαμηλά ποσοστά που κατέγραψε ιδιαίτερα στη νεολαία, επιμένει στο δρόμο της στείρας καταγγελίας και όχι του ανυποχώρητου αγώνα, στο δρόμο της αυτο – αναφορικότητας στο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Ο φόβος του μπροστά στη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος εκφράστηκε με την ανοιχτή καταγγελία της εξέγερσης του Δεκέμβρη και των αγώνων της νεολαίας αφήνοντας στο απυρόβλητο την τότε κυβέρνηση. Στο χώρο των πανεπιστημίων μετά τη χρεοκοπία της πολιτικής του πρότασης ξαναθυμάται την «ανασυγκρότηση των μορφών οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος». Ο ΣΥΡΙΖΑ και η παράταξή του στο πανεπιστήμιο πιστοποιεί τη δεξιά του στροφή με μία σειρά κινήσεων. Η αποδοχή όψεων του νέου νόμου – πλαίσιο και η αλλαγή της στάσης του στην ΠΟΣΔΕΠ επιβεβαιώνουν αυτή τη στροφή. Οι πιέσεις που τους άσκησαν τα αστικά επιτελεία για τη διακηρυκτική τους στήριξη στα κινήματα της νεολαίας αποδίδουν τους πρώτους καρπούς. Σε αυτά τα πλαίσια, στόχος των δυνάμεων της επίσημης αριστεράς είναι να μπουν αναχώματα στη συγκρότηση ανατρεπτικών κινητοποιήσεων, που ή δε θα μπορούν να ελέγξουν και να οριοθετήσουν είτε να καρπωθούν κοινοβουλευτικά. Επί του πρακτέου, δίνουν λευκή επιταγή σε ΠΑΣΠ και ΔΑΠ για τη συγκρότηση της ΕΦΕΕ, συνηγορώντας στα σχέδια της κυβέρνησης για εύρεση επίσημου συνομιλητή από την πλευρά του φοιτητικού κινήματος.

Η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση καταγγέλλει σκληρά και αποφασιστικά τις μεθοδεύσεις για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ, στην κατεύθυνση παραχάραξης της πολιτικής τοποθέτησης του φοιτητικού κινήματος και κόντρα στα κεκτημένα του. Το φοιτητικό κίνημα είχε, έχει και θα έχει το αυτονόητο δικαίωμα να επιλέγει αυτό τις μορφές οργάνωσης του, ενάντια σε λογικές που θέλουν οι παρατάξεις να αποφασίζουν στο παρασκήνιο στο όνομα των φοιτητών. Θα βρουν μπροστά τους Φοιτητικούς Συλλόγους και τις Γενικές τους Συνελεύσεις για μία νέα νικηφόρα εμφάνιση του κινήματος, ενάντια στις επιδιώξεις της νέας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, τη συναίνεση της ΝΔ και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που θα θέσουν στο προσκήνιο τις ανάγκες των φοιτητών και της νεολαίας. Τα πραγματικά ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές θα τεθούν σε νέους γύρους Γενικών Συνελεύσεων και δε θα λυθούν σε καμία συμφωνία κυρίων στα παρασκήνια. Εμείς θα παλέψουμε για τη συγκρότηση και έκφραση του φοιτητικού κινήματος στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων των Φοιτητικών Συλλόγων. Ακυρώνουμε στην πράξη τη συμφωνία σιωπής των ΠΑΣΠ – ΔΑΠ – ΠΚΣ – ΑΡΕΝ. Το ίδιο το κίνημα θα πει στους δρόμους την τελευταία λέξη, ενάντια σε όσα ετοιμάζουν για εμάς χωρίς εμάς, ενάντια στα ΚΕΣ και στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Είναι η ώρα να δείξουμε ότι δε χρωστάμε και δε θα δώσουμε περίοδο χάριτος σε κανέναν.

«Το ορμητικό ποτάμι των φοιτητικών καταλήψεων πλημμυρίζει ξανά τους δρόμους διαψεύδει περίτρανα όσους πίστεψαν πως το καυτό δίμηνο των κινητοποιήσεων του Μάη - Ιούνη ήταν μπόρα και πέρασε. Κόντρα στο ασφυκτικό συναινετικό σκηνικό που στήνει σύσσωμο το αστικό μπλοκ εξουσίας και πιάνοντας το νήμα της ηρωικής απεργίας των δασκάλων και των μαθητικών καταλήψεων συγκρούεται ξανά με τις επιλογές της κυβέρνησης, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ε.Ε., σπάει τη βιτρίνα της συναίνεσης του επίσημου πολιτικού σκηνικού(...) Να διαμορφώσουμε ενιαία την πάλη μας μέσα από τη λειτουργία των ανοιχτών Συντονιστικών Επιτροπών Κατάληψης για την συμμετοχή και την λήψη αποφάσεων για την οργάνωση της υλοποίησης των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων, δεσμευόμενες αποκλειστικά και απόλυτα στην βάση του πλαισίου της ΓΣ, θα ελέγχονται και θα λογοδοτούν στις Γενικές Συνελεύσεις. Καθώς και του Ανοιχτού και Ενιαίου Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων το οποίο θα πρέπει να αποτελεί για κάθε πόλη αλλά και πανελλαδικά το κέντρο του αγώνα, τον άξονα ενιαίας δράσης του κινήματος και της προώθησης της πάλης, τον χώρο συνδιαμόρφωσης για το κίνημα στη βάση των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων, οι οποίες τελικά έχουν την ευθύνη για τις επιλογές που θα πρέπει να παρθούν.»

Απόσπασμα από το Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων, με τη συμμετοχή σχεδόν όλων των συλλόγων πανελλαδικά και όλων των δυνάμεων της Αριστεράς. Γενάρης 2007

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ Ή ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ… ;

Οι εξεταστικές του τελευταίου χρόνου, πέρα από τα μαθήματα που μας άφησαν στην πλάτη, κάθε άλλο παρά αισιόδοξους για το φοιτητικό μας παρόν και μέλλον μας αφήνουν. Η πρυτανεία μαζί με τους καθηγητές (και τις ευλογιές ΔΑΠ, ΠΑΣΠ) έχουν βαλθεί να μας ξετινάξουν, να μας μετατρέψουν σε άβουλα όντα που δεν θα βγάζουν άχνα αλλά θα γίνονται έρμαια κάθε φορά στις ορέξεις του αντιδραστικού μπλοκ πρυτανείας-καθηγητών…

Η κατάσταση λοιπόν που έχει διαμορφωθεί και στην οποία αναφερόμαστε είναι κατ αρχάς η μείωση πλέον της εξεταστικής σε διάρκεια και η μείωση των μαθημάτων που πλέον μπορούν να δοθούν σε κάθε εξεταστική(Ν+3). Μια αλλαγή που στην ουσία αποτελεί εφαρμογή του Ν. Πλαίσιο που στα πλαίσια λειτουργιάς του επιχειρηματικού πανεπιστημίου θέλει να διαμορφώσει τους αποφοίτους ώστε να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προκειμένου να είναι χρήσιμοι για την αγορά εργασίας και την εργοδοσία. Στοχεύουν έτσι στην εντατικοποίηση των φοιτητών, στην διαμόρφωση ενός ασφυκτικού πλαισίου σπουδών και ζωής χωρίς περιθώρια αντίδρασης, χωρίς καθόλου ελεύθερο χρόνο και σκότωμα κάθε δημιουργικότητας, όρεξη για ενασχόληση με τα κοινά και αγώνα και πολλά άλλα. Είναι πραγματικά αδιανόητο σε μια σχολή με 120 μαθήματα, σε κάθε εξεταστική να έχεις το δικαίωμα να δώσεις το πολύ 18 και ένα χρονικό περιθώριο μόνο 3 άντε το πολύ 4 εβδομάδων αν δεν πέφτουν 2-3 την ίδια μέρα. Στην ουσία μας λένε: «Σκάσε και διάβαζε….» για να μας και αργότερα πιο εύκολα «Σκάσε και δούλευε…»

Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο αυτά…. Πλέον σχεδόν σε όλα τα μαθήματα χρησιμοποιούνται κόφτες για το σήμα των κινητών και σε συνδυασμό με την επίδειξη δύναμης και εξουσίας από τους καθηγητές κάθε άλλο παρά εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί πλέον η εξεταστική… όσον αφορά τον κόφτη λοιπόν, πέραν του ότι δεν γνωρίζουμε την επίπτωση του μηχανισμού στην υγεία μας, δεν είναι δυνατόν να μας αντιμετωπίζουν λες και είμαστε κρατούμενοι φυλακών. Η λύση για την αποτροπή κάποιου που κάνει σκονάκι(και δεν είναι η μειοψηφία…) δεν είναι να του επιβάλεις να δίνει εξετάσεις σαν να τον ανακρίνει η γκεστάπο. Το πρόβλημα ίσως να μην είναι το ότι είμαστε όλοι χαραμοφάηδες και καλοπερασάκηδες αλλά με ένα δυσβάστακτο πρόγραμμα σπουδών, με προβληματικό τρόπο διδασκαλίας σε πολλά μαθήματα και καθηγητές που μόνο εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να λέγονται κάτι άλλο είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει… Ακόμη αυτή η συμπεριφορά καθηγητών που προσπαθούν να τσαλαπατήσουν την αξιοπρέπεια μας, να μας εξευτελίσουν στα μάτια των συμφοιτητών μας προσπαθώντας να μας πάρουν το γραπτό και μηδενίζοντας πολλές φορές με το έτσι θέλω γραπτά, αλλάζοντας μας θέση 100 φορές θεση(μόνο και μόνο με την υποψία αντιγραφής η ακόμη χειρότερα για να μην αντιγράψουμε!) πρέπει να σταματήσει και να μην επιτρέψει κάνεις σε κανέναν καθηγητή να τον κάνει περιφερόμενο θίασο μέσα στο αμφιθέατρο και πολύ χειρότερα να του μηδενίσει το γραπτό.

Όλα αυτά σε συνδυασμό και με τα μαζικά κοψίματα-τσεκουρώματα που γίνονται σε κάθε εξεταστική έχουν έναν και μοναδικό στόχο. Την καταστολή και πειθάρχηση της σπουδάζουσας νεολαίας την υπόταξη της πλήρως στους καθηγητές και πέρασμα της νοοτροπίας πως όπως θα είσαι σήμερα υπάκουος έτσι και αύριο όταν θα βγεις στην εργασία θα πρέπει να είσαι υποταγμένος στον εργοδότη.

Οι επιλογές που έχουμε να κάνουμε απέναντι σε όλα αυτά είναι 3. Ή θα σφυρίζουμε αδιάφοροι σαν να μην συμβαίνει τίποτα και θα τρώμε το παλούκι, ή θα κατεβάσουμε μια γλώσσα μέχρι το πάτωμα μπας και μας περάσουν κανένα μάθημα και θα λέμε ότι εμείς φταίμε που δεν διαβάζουμε,(πάλι θα τρώμε το παλούκι…) ή θα διαλέξουμε τον δρόμο της σύγκρουσης με όλα αυτά που χειροτερεύουν το φοιτητικό μας πάρων και μέλλον ώστε να ανατραπεί αυτή η αντιεκπαιδευτικη-χουντική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Πρέπει έτσι το επόμενο διάστημα, μέσα από γενικές συνελεύσεις να παλέψουμε για κατάργηση του Ν+3, σταμάτημα τοποθέτησης απενεργοποίησης σήματος για το κινητό και το πρόγραμμα της εξεταστικής να βγαίνει από εμάς τους ίδιους. Η εξεταστική και το πρόγραμμα της αφορά τους φοιτητές και είναι οι μόνοι αρμόδιοι να αποφασίζουν για το πότε θα δίνουν τα μαθήματα τους και πόσα θα δίνουν κάθε φορά.

Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι

Όπως τον Δεκέμβρη εξέγερση και πάλι

Στις 8 Δεκέμβρη 2008 χιλιάδες μαθητές σε κάθε γωνία της Ελλάδας βγήκαν από τα σχολεία τους, κατέβηκαν στους δρόμους και σαν οργισμένο ποτάμι έφτασαν μπροστά από τα αστυνομικά τμήματα όλης της χώρας.

Οι εικόνες με τα αναποδογυρισμένα ασφαλίτικα μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά έκαναν το γύρο του κόσμου μαζί με τις φωτογραφίες και τις ανταποκρίσεις από τις τεράστιες πορείες στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις, τα κατειλημμένα πανεπιστήμια και άλλα κέντρα αγώνα.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν γεγονός και όπως κάθε εξέγερση δεν βγήκε από καλούπι, ούτε είχε φυσικά ένα ξεκάθαρο πολιτικό πρόγραμμα και έτοιμα αιτήματα. Ξεκίνησε εκφράζοντας την δίκαιη οργή της νεολαίας απέναντι σε ένα μέλλον στενάχωρο και ένα παρόν ασφυκτικό.

Μια οικογένεια που δεν “βγαίνει” παρά το ότι και οι δύο γονείς δουλεύουν όλη μέρα.

Ένα σχολείο που δεν έχει στόχο την ανάπτυξη των γνώσεων και της προσωπικότητας των νέων αλλά το να παράγει τους αυριανούς ελαστικούς και υποταγμένους εργαζόμενους.

Ένα κλίμα νόμου και τάξης, με τους δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς, να χτυπάνε τις πορείες, τις απεργίες και τις καταλήψεις, να βασανίζουν τους μετανάστες, να ταπεινώνουν και να σπάνε τον τσαμπουκά κάθε νεολαίου που δεν τους γεμίζει το μάτι.

Και ξαφνικά εκείνο το Σάββατο να μας σκοτώνουν στη μέση του δρόμου.

Πήραν όμως την απάντηση που τους αξίζει. Τον Δεκέμβρη τους φοβίσαμε. Μετά τον Δεκέμβρη η “χώρα δεν μπορούσε να κυβερνηθεί” όπως παραδέχτηκαν στελέχη της Ν.Δ. την βραδιά των εκλογών. Δεν μπορούσε να κυβερνηθεί γιατί η καπιταλιστική κρίση τους σπρώχνει να πάρουν και άλλα, σκληρότερα, μέτρα εναντίον των εργαζομένων και της νεολαίας και φοβούνται ότι ο νέος Δεκέμβρης που θα ξεσπάσει, δεν θα βγάλει μαζικά στο δρόμο μόνο τη νεολαία και τους μετανάστες, αλλά όλους τους εργαζόμενους.

Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει από την πρώτη στιγμή να επιβάλει όλα τα αντεργατικά που η Ν.Δ. δεν μπορούσε να εφαρμόσει. Να μην δώσουμε στην κυβέρνηση ούτε ένα λεπτό “περίοδο χάριτος”. Σήμερα είναι αναγκαία:

Ένα μαχητικό κι ενωτικό κίνημα της νεολαίας, που θα ενώσει επιτέλους σε κοινούς αγώνες τους μαθητές, τους φοιτητές και τους νεολαίους της εργασιακής περιπλάνησης και της κατάρτισης. Ένα κίνημα νεολαίας που θα στοχεύει σε νίκες, κι όχι στην απλή διαμαρτυρία και την κομματική εξαργύρωση.

Ένα εργατικό κίνημα που δεν θα υποτάσσεται στους “εθνικούς στόχους” όπως κάνουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ούτε θα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του και θα φοβάται οτιδήποτε δεν ελέγχει όπως κάνει το ΠΑΜΕ και η στάση του τον Δεκέμβρη ήταν χαρακτηριστική.

Μια αριστερά αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική, που θα μάχεται για νίκες στο σήμερα, που δεν θα ενσωματώνεται σε συγκυβερνήσεις ή οικουμενικές συναινέσεις, που θα έχει ως όραμα και στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και μια απελευθερωτική κομμουνιστική κοινωνία και όχι την προοδευτική βελτίωση του καπιταλισμού ή τα καταπιεστικά και εκμεταλλευτικά, όπως εξελίχθηκαν, καθεστώτα του λεγόμενου “υπαρκτού σοσιαλισμού”.

Όμως πρώτα είναι αναγκαίο να αναπτύξουμε τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Να υπερασπιστούμε από την αρχή μέχρι το τέλος τους συναγωνιστές μας και σήμερα να φωνάξουμε:

Οι αγώνες μας δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι – Είναι δίκαιοι

ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Ανακοίνωση για τις πυρκαγιές

Χωρίς να έχουν περάσει ούτε 2 χρόνια από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 σε Πάρνηθα και Ηλεία, γίναμε ξανά μάρτυρες μιας απέραντης έντασης και έκτασης περιβαλλοντικής τραγωδίας, αυτή τη φορά δίπλα στο κέντρο της Αθήνας. 170.000 στρέμματα καμένου δάσους, εκατοντάδες σπίτια στις φλόγες περιγράφουν με το χειρότερο τρόπο την καταστροφή. Μια τέτοιας εκτασης καταστροφή δεν μπορεί να οφείλεται σε «μεμονωμένα περιστατικά», ούτε στα «εύφλεκτα πεύκα», όπως προσπάθησε να μας πείσει ο ίδιος ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που δεν ήταν μόνο αμέτοχος παρατηρητής της πυρκαγιάς, αλλά ίσα – ίσα αποτέλεσε τον κύριο ηθικό αυτουργό και πολιτικό υπεύθυνο.

Η καταστροφή αμέτρητων εκτάσεων με στόχο την περαιτέρω εκμετάλλευσή τους ( βλ Παρνηθα ) εντάσσεται στην προσπάθεια του αστικού συστήματος για απαλλωτρίωση της φύσης και άντλησης πόρων από αυτήν:

Η προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος. Η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων μετά από κάθε φωτιά σε οποιαδήποτε περιοχή. Η δημηιουργία ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, τα μηχανήματα δημιουργίας των οποίων προστάτευαν τα πυροσβεστικά αντί για τα φλεγόμενα σπίτια στις διπλανές περιοχές. Η έλλειψη υποδομών, προσωπικού και εκπαίδευσης για τη φύλαξη και πυρόσβεση των δασών, με αποτέλεσμα φαντάροι να επιστρατεύονται γι’ αυτό το σκοπό, με κίνδυνο της ζωής τους. Η έλλειψη πυροσβεστικών, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αγοράζει εκτοξευτήρες νερού για καταστολή των διαδηλώσεων! Η προσπάθεια τσιμεντοποίησης όλης της Αθήνας (καταστροφή πάρκων, αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό, παράδοση δασικών εκτάσεων για το χτίσιμο οικιών αξιωματούχων του στρατού). Αυτή ακριβώς η έλλειψη πρόληψης, πυρόσβεσης και στήριξης των πληττόμενων δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων λανθασμένων αποφάσεων, αλλά του ίδιου του ρόλου της κυβέρνησης ως «βοηθού» της ανάπτυξης ιδιωτικής πρωτοβουλίας στα καμένα (οικοδόμηση, ΧΥΤΑ κλπ.).

Σε αυτές τις συνθήκες, οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης μάλλον μαρτυρούν την ανεπάρκειά της.

Το ΠΑΣΟΚ, λειτουργώντας ως αυριανή κυβέρνηση, φορτωμένο με το βάρος των πυρκαγιών επί των ημερών του, έπαιξε με τον καλύτερο τρόπο το ρόλο μιας «υπεύθυνης δύναμης» που ωστόσο σε τίποτα δε διαφοροποιείται από τη ΝΔ, παρά στις λαϊκίστικες εξαγγελίες για πρόσκαιρα μέτρα στήριξης των πληττόμενων (που, όπως και το 2007, ποτέ δε θα πραγματοποιηθούν). Το μόνο που απασχολεί το ΠΑΣΟΚ είναι μάλλον το πώς θα εκμεταλλευτεί καλύτερα τις καμένες εκτάσεις με τη σειρά του. Το ΚΚΕ, παρά τον καταγγελτικό του λόγο, το μόνο που πρότεινε είναι «συζήτηση του θέματος στη βουλή», «ξεχνώντας» τον ηθικό αυτουργό και κατηγορώντας την κυβέρνηση μόνο για ανεπαρκή διαχείριση της κατάστασης. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ΣΥΝ, καλούσε σε «σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών», θεωρώντας ότι θα λύσει το πρόβλημα αν βρεθεί στο ίδιο τραπέζι συνεννοήσης με τους ίδιους τους υπεύθυνους για την καταστροφή.

Επειδή λοιπόν η επίσημη αντιπολίτευση μάλλον στερείται βούλησης για την ανάδειξη των ενόχων και γιατί αποτέλεσμα και δικαίωση δεν μπορεί να υπάρξει μέσα από διαφημιστικές φιλανθρωπίες και βουβές διαμαρτυρίες, αλλά από κινηματικές διεργασίες και πρακτικές, πρωτάσσουσε ως αναγκαία την απάντηση του μαζικού κινήματος, εργατικού και νεολαιίστικου, που μόνο αυτό μπορεί να εκφράσει τη λαϊκή αγανάκτηση και οργή με όρους αυτοοργάνωσης και αυτενέργειας. Προωθούμε τη λογική που στο παρελθόν κατάφερε τη ματαίωση της αναθεώρησης του άρθρου 24, την προστασία τοπικών πνευμόνων πράσινου στις γειτονιές, με μαζικές διαδικασίες. Ειδικά ως γενιά των φοιτητικών κινητοποιήσεων του ’06-’07 και του Δεκέμβρη, δεν μπορεί παρά να παλέψουμε με κινηματικούς όρους απέναντι στην καταστροφή του περιβάλλοντος από την ίδια πολιτική που μας στερεί το δικαίωμα σε εκπαίδευση, εργασία, και καταστέλλει τα δημοκρατικά μας δικαιώματα. Την πραγματική απάντηση σε αυτούς που μαυρίζουν τα δάση την ζωή και το μέλλον μας, σε αυτούς που όλο το καλοκαίρι μόνη έννοια είχαν τα πογκρόμ μεταναστών, την αναγνώριση των ΚΕΣ κ.ά., θα την δώσει ο καυτός χειμώνας που τους ετοιμάζουμε.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ

Αν κάποιος συγκρίνει την σχολή στην τωρινή κατάσταση και μια εβδομάδα πριν, θα συνειδητοποιήσει ότι "ως δια μαγείας" οι παρατάξεις εξαφανίστηκαν. Η κατάσταση «σύψης και παρακμής» που φαίνεται όμως στην σχολή, δεν αντικατοπτρίζει και την παραγματικότητα. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις και τα φερέφωνά του στις σχολές ( δηλαδή οι πρυτανείες ) εκμεταλλεύονται τις μέρες πριν την εξεταστική για να περάσουν όσα κομμάτια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμησης προλαβαίνουν. Έτσι προσπάθησαν να περάσουν και στην Γεωπονική πέρισυ τον νόμο πλαίσιο μέσω του εσωτερικού κανονισμού, σε αυτό πόνταραν και όταν μας έκλεψαν τις εξετασικές. Φέτος η λίστα των μεταρρυθμήσεων, φαντάζει πιο μεγάλη και απειλιτική από ποτέ:

Πρώτος στόχος, η ολοκλήρωση της εσωτερικής αξιολόγησης. Αυτό φαίνεται πιο ξεκάθαρα με την διανομή των ερωτηματολογίων στα εργαστήρια. Την αξιολόγηση των επιχειρηματιών στην Γεωπονική ήρθαν να εφαρμόσουν οι σύμμαχοι – τσιράκια τους στις σχολές. Ήρθε να την εφαρμόσει η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ με μέλη τους να μοιράζουν τα ερωτηματολόγια στην σχολή.

Την διανομή αυτή την σιγόνταρε και το πιο μαύρο μπλοκ καθηγητών, είτε υπερασπιζόμενοι την διανομή των ερωτηματολογίων, είτε κάνοντάς την οι ίδιοι (!). Να έχουμε βέβαια υπόψην μας πως τα ερωτηματολόγια δεν λαμβάνονται υπόψην στα τελικά συμπεράσματα της αξιολόγησης, αλλά αποτελούν μέσο νομιμοποίησης του νόμου στους φοιτητές. Καμία εφαρμογή λοιπόν της αξιολόγησης που στα 5 πρώτα ιδρύματα όπου ολοκληρώθηκε, κατέλειξε στην αναγκαιότητα του να μειωθούν τα δωρεάν συγγράμματα, να σταματήσουν οι φοιτητές να έχουν γνώμη και να αγωνίζονται, να διαλυθούν να πτυχία κα.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και τον νόμο πλαίσιο... Φέτος έχουμε συναντήσει τον νόμο πλαίσιο στο μπάχαλο των συγγραμμάτων, στην εγκαθύδριση manager και στα 4^α ετή αναπτυξιακά προγράμματα. Τον ξαναβρίσκουμε όμως στην υποχρεωτική εξέταση σε 3 μαθήματα εκτός του τρέχοντος εξαμήνου (ν+3), τον βρίσκουμε στην συρρίκνωση της εξετεστικής σε 3 εβδομάδες, τον συναντάμε και στην εκλογή προέδρων τμήματος σύμφωνα με τις νέες διατάξεις...

Οι εκλογές μέχρι στιγμής γινόντουσαν με εκπροσώπους από παρατάξεις, διοικητικούς και καθηγητές να ψηφίζουν για τον εκάστοτε πρόεδρο. Με τον νόμο πλαίσιο αντί για τις παρατάξεις θα ψηφίζουν απευθείας όλοι οι φοιτητές. Το προηγούμενο καλοκαίρι ( όταν είχε μπλοκαριστεί αυτό το μέτρο ), οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι της καταστολή και των δολοφονιών πλάι – πλάι με τους γνωστούς δημοσιογράφους ( βλ Πρετεντέρης ) παρέδιδαν μαθήματα δημοκρατίας. Τι πιο δημοκρατικό από το να ψηφίζουν όλοι οι φοιτητές και η συνολική ψήφος να μετράει μόνο το 40% του αποτελέσματος; Τι πιο δημοκρατικό από το να ψηφίζουν οι φοιτητές τον άνθρωπο που στο μέλλον θα προωθεί τις εντολές του υπουργείου; Τι πιο δημοκρατικό άλλωστε από το να μεταφέρονται οι σχέσεις διαφθοράς μεταξύ παρατάξεων και υποψηφίων καθηγητών σε όλους τους φοιτητές; Δεν είναι δημοκρατία αυτοί που σου κάνουν την ζωή «πατίνι» να ισχυρίζονται ότι τους στηρίξανε όλοι οι φοιτητές;
Τα μαθήματα δημοκρατίας τους τα επιστρέφουμε μαζί με το φασιστικό βάρος που εδώ και χρόνια κουβαλάνε περήφανοι στις πλάτες τους...

Τελευταίο και πιο επιζήμιο είναι το πρόγραμμα επιχορήγησης της ΕΕ που διαδέχεται το παλιό ΕΠΕΑΕΚ, το ΕΣΠΑ. Μιλάμε για την πιο σύγχρονη και εξελιγμένη πρόταση υποταγής του πτυχίου και της εκπαίδευσης στα συμφέροντα της εργοδοσίας. Η υποταγή αυτή ξεκινάει μάλιστα από τα χρόνια φοίτησης με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την αναγκαστική πρακτική μόνο σε ιδιωτικές επιχειρήσης, χωρίς ασφάλιση και μισθό (!). Το πρόγραμμα αυτό δείχνει ξεκάθαρα τις διαθέσεις της ΕΕ για την παιδεία ( βλ Μπολόνια ) Όλη η εκπαιδευτική μεταρρύθμηση άλλωστε πηγάζει από αυτήν.

Οι παρατάξεις του αστικού μπλοκ εξουσίας ΔΑΠ – ΠΑΣΠ δεν κάνουν την «πάπια» γιατί απλά περάσανε οι εκλογές. Η σιωπή τους έχει αποδειχθεί «χρυσός» στην εφαρμογή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμησης. Στην άρνηση πολιτικής θέσης απέναντι σε αυτήν είναι άλλωστε συνιθισμένες. ( βλ Δεκέμβρης, Συγγράμματα κλπ ). Στην ίδια – σταθερή για φέτος κατεύθυνση παραμένουν και οι παρατάξεις της επίσημης αριστεράς στην σχολή ( ΚΝΕ – ΑΡΕΝ ). Είδαμε βέβαια πως αυτή η θέση μόνο διευκόλυνση στην εφαρμγή των μέτρων μπορεί να αποτελέσει. Το σίγουρο είναι πως για την ανατροπή της μαυρίλας που μας ετοιμάζουν δεν μπορούμε να την βασίζόμαστε πανω τους. Για αυτό και είναι απαραίτητη η διεξαγωγή γενικής συνέλευσης. Για το πλοκάρισμα των σχεδίων κυβέρνησης – πρυτανείας, για την υπεράσπιση των συμφερόντων και των αναγκών μας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ Γ.Σ. ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/05 13.00 ΣΤΟ αμφ. Σιδερη

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ν+3 και την συρρικνωση της εξεταστικης, 12.00 ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ

ΑΝεξάρτητος Αριστερός Χώρος

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση

Νεκρός ο Φαντάρος Σ.Α.

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ
Εκπρόσωπος Τύπου
21 Μαΐου 2009

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Ο νεοσύλλεκτος Στρατιώτης Σ. Α. ετών 28 από τα Τρίκαλα, παρουσιάσθηκε για κατάταξη με την 2009 Β΄ ΕΣΣΟ, τις βραδινές ώρες της 19ης Μαΐου 2009, στο ΚΕΠΒ στη Θήβα.

Την επομένη το πρωί, 20 Μαΐου 2009, μετά από εξέταση από τον ιατρό και τον ψυχίατρο του Κέντρου, παραπέμφθηκε στη Επιτροπή Απαλλαγών του 401 ΓΣΝΑ, όπου και μετέβη, μαζί με άλλους προς εξέταση οπλίτες με υπηρεσιακό λεωφορείο καθώς και με τη συνοδεία αξιωματικών. Από την Επιτροπή Απαλλαγών έλαβε 2ετή αναβολή στράτευσης. Με την ολοκλήρωση της εξέτασής τους όλοι οι οπλίτες συγκεντρώθηκαν στον καθορισμένο χώρο του 401 ΓΣΝΑ, προκειμένου να επιστρέψουν στη Θήβα. Ο υπόψη οπλίτης δεν εμφανίσθηκε, με αποτέλεσμα ο επικεφαλής αξιωματικός να τον αναζητήσει στους χώρους του νοσοκομείου καθώς και να τον καλέσει τηλεφωνικά χωρίς όμως αποτέλεσμα, διότι είχε το κινητό του απενεργοποιημένο. Ο αξιωματικός αμέσως ενημέρωσε τηλεφωνικά τη Διοίκηση του Κέντρου καθώς και τον παππού και αδερφό του υπόψη οπλίτη καθόσον οι γονείς του δεν ανευρέθηκαν. Στη συνέχεια και αφού ο οπλίτης ήταν αδικαιολογήτως απών, οι υπόλοιποι οπλίτες με τους συνοδούς αξιωματικούς, επέστρεψαν στη Θήβα.

Περί την 19:00 της ίδιας ημέρας, ο υπόψη οπλίτης εμφανίσθηκε έξω από την Κεντρική Πύλη του Κέντρου, δηλώνοντας ότι δεν επιθυμεί να εισέλθει. Αμέσως, μετέβησαν εκεί 2 αξιωματικοί με σκοπό να πείσουν τον στρατιώτη να εισέλθει για ελάχιστο χρόνο, καθώς το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να παραλάβει το απολυτήριό του, εφόσον είχε λάβει 2ετή αναβολή. Όμως ο υπόψη οπλίτης αντί να εισέλθει απομακρύνθηκε, μη ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα των αξιωματικών. Στις 22:30 της ίδιας ημέρας, 20 Μαΐου 2009, ο υπόψη οπλίτης, ενώ ήταν πεζός, παρασύρθηκε από διερχόμενη αμαξοστοιχία με κατεύθυνση Αθήνα – Θεσσαλονίκη στο ύψος του χωριού Βάγια, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

Από το παραπάνω «ενημερωτικό σημείωμα» αποκαλύπτεται ωμά η πραγματική αντίληψη του Ελληνικού Στρατού για τους νέους ανθρώπους που καλούνται να υπηρετήσουν την υποχρεωτική τους θητεία. Αδιαφορία, συγκάλυψη των ευθυνών των αξιωματικών-διοικητών, φόρτωμα της ευθύνης στο θύμα.

Ο γραφειοκρατικός αποστειρωμένος λόγος του στρατιωτικού συντάκτη αποκλειστικό στόχο έχει να συγκαλύψει τις βαρύτατες ευθύνες των στρατιωτικών γιατρών, των αξιωματικών και των διοικητών, που επέφεραν την απώλεια ενός ακόμη νέου ανθρώπου, να αποφύγει το «δημοσιογραφικό θόρυβο» που τόσο πολύ ενοχλεί στρατιωτική και πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Το ακόμη χειρότερο είναι ότι επαναλαμβάνουν την χυδαία τακτική τους να επιρρίπτουν την ευθύνη για την απώλεια, που προκάλεσαν οι δικές τους παραλήψεις, στον ίδιο το νεκρό φαντάρο.
Ας θέσουμε επομένως ερωτήματα:

Από την Επιτροπή Απαλλαγών ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης Σ.Α. 28 ετών από τα Τρίκαλα «έλαβε 2ετή αναβολή στράτευσης». Πρόκειται αναμφίβολα για μια ασυνήθιστη επιλογή της Επιτροπής Απαλλαγών που αποκαλύπτει το μέγεθος του προβλήματος της ψυχικής υγείας του. Θα περίμενε επομένως κανείς, ανάλογη της εξαιρετικής κατάστασης που αντιμετώπιζε ο νεοσύλλεκτος Σ.Α., να ήταν και η μέριμνα των γιατρών που τον εξέτασαν και των αξιωματικών από τη Θήβα που τον συνόδευαν.

Αντί για αυτό, το ενημερωτικό σημείωμα απλώς ομολογεί ότι οι αρμόδιοι αξιωματικοί δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, αφού «έχασαν» από τα μάτια τους μέσα στο περιφραγμένο και φυλασσόμενο 401 ΓΣΝΑ το φαντάρο. Αλήθεια, τόσο εύκολα μπορεί να μπαινοβγεί είτε από τα κάγκελα, είτε από την πύλη ένας φαντάρος και μάλιστα με ψυχολογικά προβλήματα; Θα μας απαντήσει μήπως κανένας από το ΓΕΣ και από τη διοίκηση του 401 ΓΣΝΑ;

Ας προχωρήσουμε το συλλογισμό μας. Ξέρουμε ότι αποκλειστική ευθύνη για τους νεοσύλλεκτους φαντάρους που επισκέπτονται τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία έχουν οι αξιωματικοί που τους συνοδεύουν. Όχι μόνο ευθύνονται να τους πάνε, αλλά και να τους επιστρέψουν στο Κέντρο Εκπαίδευσης. Αν βεβαίως σημειωθεί το οτιδήποτε, θεωρείται αυτονόητο ότι δε μπορεί να επιστρέψουν στο Κέντρο Εκπαίδευσης με λιγότερους φαντάρους.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι αξιωματικοί διαπίστωσαν ότι τους λείπει ένας φαντάρος και σαν να μην τρέχει τίποτε πήραν τους υπόλοιπους και επέστρεψαν στο Κέντρο Εκπαίδευσης της Θήβας. Αντί να ειδοποιήσουν τις αρμόδιες στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές, τηλεφώνησαν στα συγγενικά του πρόσωπα ενημερώνοντας τους ότι ήταν «αδικαιολογήτως απών» και όχι ότι αυτοί ήταν αδικαιολογήτως ανεύθυνοι και αδιάφοροι!!!

Ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης Σ.Α. επέστρεψε στις 19.00 της Τετάρτης 20/05/2009, στο Κ.Ε. Θήβας, στην Κεντρική Πύλη, δηλώνοντας ότι δε θέλει να εισέλθει. Δύο αξιωματικοί προσπάθησαν να τον πείσουν να εισέλθει προκειμένου να πάρει το απολυτήριο του, που προέβλεπε 2ετη αναβολή. Δεν το έπεισαν και ο στρατιώτης Σ.Α. αποχώρησε.

Ξαναρωτάμε: γιατί οι αξιωματικοί δεν ειδοποίησαν τη διοίκηση του Κέντρου Εκπαίδευσης, τους γιατρούς της μονάδας και τις αρμόδιες αρχές. Ήταν σαφές σε όλους ότι η κατάσταση του ήταν κρίσιμη, ο φαντάρος αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα υγείας και η γνώση όσων είχαν προηγηθεί με την αποχώρηση εν κρυπτώ του φαντάρου από το 401 ΓΣΝΑ υποδείκνυαν άλλου είδους συμπεριφορά, πολύ πιο υπεύθυνη και ειδική.

Τελικά, ο φαντάρος αποχώρησε και για τους αξιωματικούς και τη διοίκηση της μονάδας «δεν έτρεξε τίποτε». Αφού τον «έχασαν» στο 401 ΓΣΝΑ, αφού δεν αντιμετώπισαν με υπεύθυνο τρόπο τη φυγή του και δεν οργάνωσαν την ανεύρεση του, άφησαν έναν ταραγμένο άνθρωπο, που οι ίδιες οι Στρατιωτικές Υγειονομικές Αρχές είχαν διαγνώσει το μεγάλο του πρόβλημα να αποχωρήσει από την πύλη του Κέντρου Εκπαίδευσης στη Θήβα «αφού δε μπόρεσαν να τον πείσουν να μπει για να πάρει το απολυτήριο του……».

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο στρατός και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δε νοιάζεται για τους φαντάρους. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις εκείνες που κατά τη διάρκεια των εξετάσεων διαπιστωθεί πρόβλημα υγείας οι Ένοπλες Δυνάμεις προσπαθούν να «ξεφορτωθούν το πρόβλημα», δηλαδή το φαντάρο και όχι να του παράσχουν κάθε δυνατή φροντίδα και επιστημονική υποστήριξη.

Το μακάβριο τέλος του Στρατιώτη Σ.Α., που λίγες ώρες αργότερα παρασύρθηκε από διερχόμενη αμαξοστοιχία με κατεύθυνση Αθήνα-Θες/κη αποκαλύπτει την εγκληματική αμέλεια των υπευθύνων.

Δε μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στο νέο έγκλημα που σημειώθηκε στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού.

Αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την νέα απώλεια του στρατιώτη Σ.Α. είναι οι αξιωματικοί που τον συνόδευαν, οι διοικήσεις των 401 ΓΣΝΑ και του Κέντρου Εκπαίδευσης Θήβας, αλλά κυρίως η αντίληψη και η νοοτροπία που διέπει την Στρατιωτική και Πολιτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, αλλά και πάλι, ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού στη μνήμη του νεκρού φαντάρου, θα αναμέναμε τις παραιτήσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας Β.Μεϊμαράκη, του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ αντιστράτηγου Γράψα και του αρχηγού ΓΕΣ αντιστράτηγου Βούλγαρη.

Δε μπορεί να δολοφονούνται νέοι άνθρωποι και η ευθύνη να βαραίνει τους ίδιους.

Δε μπορεί να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίζουμε σα να μην συνέβη τίποτε.

Πρέπει ή δεν πρέπει να «ξηλωθούν», αν δεν έχουν το ηθικό σθένος να παραιτηθούν, όλοι οι εμπλεκόμενοι αξιωματικοί;

Ερώτηση που απευθύνεται σε κάθε δημοκρατικό πολίτη αυτής της χώρας.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΑΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ

Τι μαρτυρούν τα αποτελέσματα των φετινών φοιτητικών εκλογών; Ίσως μια πρώτη καταδίκη των δυνάμεων του συστήματος και αυτών που δρουν περιφερειακά και ενισχυτικά ως προς αυτό. Σε πανελλαδικό επίπεδο η κυβερνητική ΔΑΠ σημειώνει σημαντική πτώση της τάξης των 2 ποσοστιαίων μονάδων. Φαίνεται πως ως ένα βαθμό πληρώνει την δολοφονική πολιτική της ΝΔ, την άγρια τρομοκρατία, τους μισθούς πείνας αλλά πάνω από όλα το αβέβαιο μέλλον για τη νεολαία. Το ακόμη πιο θετικό σε αυτή την περίπτωση είναι πως αυτή η πτώση της ΔΑΠ δεν καταφέρνει να την έκφραση η ΠΑΣΠ. Παρ' όλο το κομματικό σιγοντάρισμα από τα ΜΜΕ και την ετοιμαζόμενη κυβερνητική εναλλαγή στην πρώτη εκλογική μάχη στέλνεται ένα σταθερό αντί-δικομματικό στίγμα. Φαίνεται πως η νεολαία δεν ξεχνά τόσο εύκολα την σκληρή αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως που φαντάζει ως συνολικό πρόβλημα για το αστικό σύστημα είναι η ανυπαρξία από τη μεριά του «θετικού» προτάγματος το οποίο να καταφέρει να ενσωματώσει την νεολαία. Από την άλλη η κοινοβουλευτική αριστερά (ΚΝΕ, ΑΡΕΝ) θα λέγαμε πως πληρώνει τη στάση της το προηγούμενο διάστημα. Μια στάση αποχής από το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, μια στάση καταδίκη της ριζοσπαστικοποίησης της νεολαίας και των εξεγέρσεων (ΚΝΕ). Μια στάση αποκλειστικά προσανατολισμένη στην εκλογική ενίσχυση (ΚΝΕ και ΑΡΕΝ). Ένα μπαλατζαρισμα μεταξύ κινήματος και συνεναισης - συνδιαχειρισης το οποίο στις πιο κρίσιμες καμπές ‘’έβαζε πλάτες’’ για τα σχέδια της κυβέρνησης (ΑΡΕΝ). Εν κατακλείδι μια προσπάθεια γραφειοκρατικοποιησης του φοιτητικού κινήματος που αρχίζει από την υποβάθμιση των γενικών συνελεύσεων και την προσπάθεια ανασυγκρότησης τη ΕΦΕΕ με τις καθεστωτικές δυνάμεις ΚΝΕ και ΑΡΕΝ.
Σε αυτό το πεδίο δεδομένης και της αύξησης της αποχής η ΕΑΑΚ αποτελεί πανελλαδική δύναμη η οποία συντήρησε και αύξησε τις δυνάμεις της. Αποτελεί μια ακόμη αποτύπωση του ανυποχώρητου αγώνα που έδωσε μέσα από το φοιτητικό κίνημα σε διάφορα μετερίζια (ενάντια στην εφαρμογή του νόμου πλαίσιο, στα ΚΕΣ, στην εξέγερση του Δεκέμβρη, με τα συγγράμματα και το άσυλο κτλ). Αποτελεί απόδειξη της αριστερής αναζήτησης της νεολαίας αλλά και της δυσπιστίας της σε όλο το κοινοβουλευτικό σύστημα. Μα πάνω από όλα αποτελεί ελπίδα για μια άλλη αριστερά. Αποτελεί ελπίδα για την συγκρότηση του πόλου της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε όλη την κοινωνία.
Συγκεκριμένα για την σχολή μας μικρή πτώση της ΔΑΠ και ενίσχυση της ΠΑΣΠ ειναι άρρηκτα συνδεδεμένα γεγονότα με τη στάση της ’’ισχυρής’’ αριστεράς στη σχολή. Πρώτον το μπλοκάρισμα των γενικών συνελεύσεων αποτέλεσε ‘βούτυρο στο ψωμί’ των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, αφού με ένα ιδιαίτερα εύκολο απέφευγαν να απολογηθούν στα μαζικά φοιτητικά αμφιθέατρα με αποτέλεσμα να συνεχίζουν ανενόχλητοι τη βρώμικη υπόγεια δουλεία τους. Δεύτερον η συντεχνιακή λογική η οποία καλλιεργεί (ΜΑΣΤΕΡ, δικαιώματα στο τμήμα κ.τ.λ. ) στρώνει το δρόμο στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ να υπερασπιστούν καλύτερα την διάσπαση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Βλέπεται η κυβερνητικές δυνάμεις μπορούν καλύτερα να υπερασπιστούν λογικές οι οποίες χτυπούν τη θιγόμενη πλειοψηφία


Εμπρός λοιπόν για τους αγώνες εναντία στην εφαρμογή του ν. πλαίσιο και της ευρωπαϊκές οδηγίες χειραγώγησης της ανώτατης εκπαίδευσης με όπλο μας τις γενικές συνελεύσεις και το μαζικό φοιτητικό κίνημα στις αναμετρήσεις της επόμενης μέρας μόνος δρόμος η νίκη. Για το μέλλον των αναγκών μας.

ΑΝεξάρτητος Αριστερός Χώρος

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση